Οι διοικητικές δομές του χωρικού σχεδιασμού στην Ελλάδα κατά τις πρόσφατες διοικητικές μεταρρυθμίσεις
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.aei.2021.1059Λέξεις-κλειδιά:
Διοικητικές μεταρρυθμίσεις, Διοικητικές δυσλειτουργίες, Χωρικός σχεδιασμός πληθυσμούΠερίληψη
Η εφαρμογή του σχεδιασμού εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από το διοικητικό σύστημα μιας χώρας. Είναι κοινή διαπίστωση ότι το διοικητικό σύστημα στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως αυστηρά ιεραρχικό και δυσλειτουργικό, και η εφαρμογή του σχεδιασμού αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία με μικρή εφαρμοσιμότητα. Παράγοντες που δυσχεραίνουν την ορθολογική λειτουργία του διοικητικού μηχανισμού σε όλες τις βαθμίδες του αποτελούν η απουσία θεσμικής σταθερότητας λόγω των συνεχών νομοθετικών μεταβολών, η αδυναμία συνέργειας μεταξύ των επιπέδων διοίκησης, η απουσία ενός επαρκούς μηχανισμού παρακολούθησης του τρόπου εφαρμογής του σχεδιασμού, η έλλειψη εξειδικευμένου και έμπειρου στελεχιακού δυναμικού, και κυρίως η έλλειψη πολιτικής βούλησης. Η παρούσα εργασία εξετάζει τις πρόσφατες διοικητικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, με ειδικότερη αναφορά στην οργάνωση των διοικητικών δομών με αρμοδιότητες χωρικού σχεδιασμού, και διερευνά τις διοικητικές δυσλειτουργίες που ανέκυψαν και κατέστησαν ασαφή, αβέβαιη και αναποτελεσματική την εφαρμογή του σχεδιασμού. Ειδικότερα η εργασία επικεντρώνεται στις οργανωτικές δυσλειτουργίες που ανέκυψαν από τη δημιουργία των Υπηρεσιών Δόμησης (ΥΔΟΜ) στο επίπεδο των Δήμων, μετά την κατάργηση των Νομαρχιών. Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, για την επιτυχή υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων απαιτείται η βελτιστοποίηση της αποδοτικότητας των διοικητικών δομών και η συνέργεια πολιτικής βούλησης και βούλησης του ανθρώπινου δυναμικού της διοίκησης που εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις.