Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα: γεωγραφικά και τεχνολογικά πρότυπα

Περίληψη

Η οικονομική δραστηριότητα συγκεντρώνεται γεωγραφικά λόγω των αποτελεσμάτων κλίμακας και απόστασης. Η τεχνολογία είναι ένας σημαντικός και κινητήριος παράγων για την ομαδοποίηση της δραστηριότητας (Krugman, 1991). Στην πραγματικότητα οι οικονομικές και καινοτομικές δραστηριότητες τείνουν να συγκεντρώνονται χωρικά και μέσα στο χρόνο προκύπτει ένα πρότυπο γεωγραφικής συγκέντρωσης και καινοτομικής δράσης. Πολλές έρευνες (Audretsch και Feldman, 1994) έχουν δείξει ότι υπάρχουν διαφορές στη χωρική συγκέντρωση των καινοτομικών και οικονομικών δραστηριοτήτων, τόσο ανάμεσα σε περιφέρειες όσο και κλάδους της βιομηχανίας. Οι καινοτομικές δραστηριότητες συγκεντρώνονται σε λίγους βιομηχανικούς τομείς και σε λίγα τεχνολογικά πεδία.

Η εμπειρική έρευνα αποκαλύπτει ότι η τεχνολογία/καινοτομία είναι περισσότερο συγκεντρωμένη από την παραγωγή, τόσο σε εθνικό όσο και σε τομεακό επίπεδο. Ταυτόχρονα, οι πλέον καινοτόμες περιφέρειες είναι οι ίδιες στις οποίες δημιουργείται το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής. Τα πρότυπα καινοτομίας και παραγωγής διαφέρουν ανάμεσα στους διάφορους τομείς σε εθνικό επίπεδο, πράγμα που σημαίνει ότι οι ειδικές συνθήκες της βιομηχανίας και της χώρας καθορίζουν το χωρικό πρότυπο της καινοτομίας και της παραγωγής.

Το άρθρο αυτό εξετάζει το συνολικό πρότυπο των δραστηριοτήτων των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα, το τεχνολογικό τους περιεχόμενο βασισμένο σε συγκεκριμένους τεχνολογικούς τομείς και τη γεωγραφική τους κατανομή στις περιφέρειες. Εστιάζει στη δραστηριότητα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας των επιχειρήσεων, ταξινομώντας τις κατά τεχνολογικό και βιομηχανικό τομέα.