Χωρικοί καταμερισμοί και διαστάσεις των άτυπων μορφών εργασίας: η περίπτωση του τοπικού παραγωγικού συστήματος της Θεσσαλονίκης

Résumé

Στο άρθρο αυτό υποστηρίζεται πως η μελέτη των άτυπων/ευέλικτων εργασιών οφείλει να γίνεται σε αδιάσπαστη ενότητα με τις χωρικές τους παραμέτρους, εστιάζοντας στην παρακολούθηση τοπικών αγορών εργασίας μέσα από θεωρητικά πληροφορημένες εμπειρικές έρευνες. Στα πλαίσια αυτά, προτείνεται μια τυποποίηση διαφορετικών περιοχών στο εσωτερικό ανεπτυγμένων κοινωνικοοικονομικών σχηματισμών Ευρώπης και Βορείου Αμερικής, ανάλογα με την ποιότητα και ποσότητα των άτυπων μορφών εργασίας που οι περιοχές αυτές ενσωματώνουν. Ακολούθως, επιχειρείται η αξιολόγηση της Θεσσαλονίκης ως προς τη σχηματική αυτή ταξινόμηση, με βάση τα ευρήματα δύο εκτεταμένων ερευνών-περίπτωσης που υλοποιήθηκαν την περίοδο 2001-2004. Βασικό συμπέρασμα της όλης προσπάθειας είναι, πως την πρόσφατη περίοδο παρατηρείται μια αντιφατικού χαρακτήρα τάση επέκτασης των άτυπων εργασιών και υπό αυτήν την οπτική υπογραμμίζεται η ερμηνευτική πληρότητα της αντίληψης που αναλύει το πώς διαφορετικοί τόποι, περιοχές ή κλάδοι, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και τις αντιθέσεις του τοπικού τους παραγωγικού συστήματος και την αλληλεπίδραση με το διεθνές πεδίο, διαμορφώνουν τα δικά τους χωρο-κοινωνικά πρότυπα άτυπων εργασιών, που συχνά διαφέρουν σημαντικά από τα κυρίαρχα υποδείγματα και τις επικρατούσες θεωρήσεις.