Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός - Θαλάσσιο Κτηματολόγιο: μια αναγκαία αμφίδρομη σχέση για την Ελλάδα

Συγγραφείς

  • Απόστολος Αρβανίτης
  • Στέλλα Γιαννακοπούλου

DOI:

https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.aei.2016.369

Λέξεις-κλειδιά:

Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, Θαλάσσιο Κτηματολόγιο

Περίληψη

Ο σχεδιασμός του θαλάσσιου χώρου, παγκοσμίως, ξεκινά τη δεκαετία του ’80. Η ΕΕ προχωρά σε έγκριση σχετικής οδηγίας για τον σχεδιασμό του θαλάσσιου χώρου το 2014. Η θέση και η έκταση του θαλάσσιου χώρου στην Ελλάδα καθιστούν αναγκαία την θέσπιση πλαισίου Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Ο θαλάσσιος χώρος αποτελεί πεδίο συνύπαρξης φυσικών και ανθρώπινων λειτουργιών και δραστηριοτήτων. Ταυτόχρονα, είναι πεπερασμένος και οικολογικά ευάλωτος. Οι αυξανόμενες συγκρούσεις μεταξύ χρήσεων και η περιβαλλοντική υποβάθμιση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων είναι κρίσιμα ζητήματα στα οποία καλείται να απαντήσει ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, στην Ελλάδα. Το Θαλάσσιο Κτηματολόγιο (Marine Cadastre) αποτελεί το απαραίτητο εργαλείο για την σε στέρεες βάσεις εφαρμογή του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Ορίζεται ως ένα ενιαίο σύστημα καταγραφής των νομικών, τεχνικών και άλλων πρόσθετων πληροφοριών, που αφορούν στο θαλάσσιο χώρο και των δικαιωμάτων, των περιορισμών και των αρμοδιοτήτων, που ασκούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον. Στόχος της εργασίας αυτής είναι να αναδείξει και να τεκμηριώσει την αμφίδρομη σχέση μεταξύ Θαλάσσιου Κτηματολογίου και Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Διερευνάται η μεταξύ τους αλληλεπίδραση, καθώς και η αναγκαιότητα του ΘΚ στο ΘΧΣ. Στόχος είναι η τεκμηρίωση μιας πρότασης υλοποίησης πλαισίου ΘΧΣ, με ενσωματωμένο το εργαλείο του ΘΚ, για τον ελληνικό χώρο.

Λήψεις

Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.

Λήψεις

Δημοσιευμένα

01-02-2016

Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές

Αρβανίτης Α., & Γιαννακοπούλου Σ. (2016). Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός - Θαλάσσιο Κτηματολόγιο: μια αναγκαία αμφίδρομη σχέση για την Ελλάδα. Αειχώρος: Κείμενα Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Ανάπτυξης, (23), 88–107. https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.aei.2016.369