Η ημερήσια μετακίνηση με σκοπό την εργασία ως πολύπλοκο δίκτυο: η περίπτωση της Ελλάδας

Résumé

Αυτό το άρθρο μελετά το ελληνικό διαπεριφερειακό δίκτυο των ημερήσιων μετακινήσεων με σκοπό την εργασία (Greek commuting network - GRN), χρησιμοποιώντας μέτρα και τεχνικές της ανάλυσης σύνθετων δικτύων και εμπειρικές μεθόδους. Η μελέτη αποσκοπεί στην ανίχνευση των δομικών χαρακτηριστικών του φαινομένου commuting και του τρόπου με τον οποίο το δίκτυο αυτό υπηρετεί και προάγει την περιφερειακή ανάπτυξη. Στην εμπειρική ανάλυση κατασκευάζεται ένα πολλαπλό υπόδειγμα γραμμικής παλινδρόμησης για τον αριθμό των commuters, το οποίο δομείται με βάση το σημασιολογικό πλαίσιο της έννοιας του δικτύου, ως μία προσπάθεια προώθησης του διεπιστημονικού διαλόγου. Η ανάλυση αναδεικνύει την επίδραση των χωρικών περιορισμών στο δίκτυο, παρέχει πληροφορία σχετικά με τα μεγαλύτερα έργα υποδομής που συντελέστηκαν στον τομέα των οδικών μεταφορών και επηρέασαν τη μεταφορική ικανότητα της χώρας, και σκιαγραφεί τη βαρυτική διάσταση του φαινομένου, μέσα από την ελκτική δράση των πολυπληθών πόλεων που διατηρούν ένα μεγάλο ποσό δραστηριότητας commuting εντός των αστικών τους ορίων, περιορίζοντας έτσι τις διαπεριφερειακές διαρροές εργατικού δυναμικού και συνεπώς αυξάνοντας την ενδογενή τους παραγωγικότητα. Συνολικά, το άρθρο αναδεικνύει την αποτελεσματικότητα της χρήσης της ανάλυσης των σύνθετων δικτύων στη μοντελοποίηση των χωρικών δικτύων και ειδικότερα των συστημάτων μεταφορών και επιδιώκει την προώθηση χρήσης του παραδείγματος των δικτύων στις χωρικές και περιφερειακές εφαρμογές.