Πώς εμπεδώνεται η καινοτομική δραστηριότητα; Η ανάδυση των συστημάτων καινοτομίας στο χώρο
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.aei.2007.183Λέξεις-κλειδιά:
Συστήματα καινοτομίας, Συστημική σκέψη, Θεώρηση με βάση τους πόρους, Θεσμοί, Συν-ανταγωνισμός, Θεωρία παιγνίων, Δέσμευση πόρων, Γνωσιακή κουλτούρα, Εμπέδωση, ΑνάδυσηΠερίληψη
Η έννοια του συστήματος καινοτομίας επαναπροσεγγίζεται ξεκινώντας από την έννοια του "συστήματος". Η οντολογία του συστήματος καινοτομίας γίνεται αντιληπτή ως σύνολο πόρων που είναι δεσμευμένοι σε δραστηριότητες καινοτομίας, οι οποίες αλληλοσχετίζονται. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς δημιουργείται ένα σύστημα καινοτομίας (ένα σύστημα, ένα όλον), με άλλα λόγια, ποιοι είναι οι μηχανισμοί που καθορίζουν το συντονισμό της δέσμευσης των πόρων και δραστηριοτήτων προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Οι μηχανισμοί συντονισμού πηγάζουν από θεσμικές ρυθμίσεις (σχετικές με την εμπιστοσύνη και τη διαπραγμάτευση), οι οποίες λειτουργούν ως μηχανισμοί έντασης και μόχλευσης σε ένα περιβάλλον συν-ανταγωνισμού. Κεντρικό στοιχείο είναι η εξέλιξη γνωστιο-πολιτισμικών στοιχείων, τα οποία με τη μορφή κοσμοθεωρήσεων μεταφράζονται σε νοητικά μοντέλα της πραγματικότητας και διαμορφώνουν την οικονομική δράση και διάδραση. Αυτή η γνωστική κουλτούρα είναι ο παράγοντας κλειδί που χαρακτηρίζει και διαφοροποιεί τα συστήματα καινοτομίας. Αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δρώντων και των ιδεολογικών μηχανισμών του συστήματος. Αποτελεί το βασικό τεκμήριο εμπέδωσης του συστήματος καινοτομίας στο χώρο και της ανάδυσης συστημικής συμπεριφοράς και επίδοσης.