Η καθημερινή κινητικότητα των απασχολούμενων στην Ελλάδα και οι χωρικές διαφοροποιήσεις της έντασης του φαινομένου

Περίληψη

Η εντατικοποίηση των καθημερινών μετακινήσεων για μετάβαση στον τόπο εργασίας είναι ένα φαινόμενο όλο και συχνότερα στην Ευρώπη. Οι μετακινήσεις αυτές εντάσσονται πλαίσιο μετακινήσεων, όπως η τακτική κινητικότητα μεταξύ κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας των γηγενών, ή οι εισροές αλλοδαπού πληθυσμού. Η διαδικασία αυτή παρατηρείται και στην Ελλάδα . Φαίνεται, ωστόσο, ότι η ένταση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού παρουσιάζει σχετικά μεγάλες διαφορές σε ενδοπεριφερειακό επίπεδο. Οι μορφές κινητικότητας αντανακλούν μεταβολές στην οργάνωση και τη λειτουργία του χώρου, ενώ ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι αυτή των αγροτικών περιοχών που γειτνιάζουν με μικρά και μεσαία αστικά κέντρα. Η επέκταση του ζωτικού χώρου θα μπορούσε να συμβάλλει στην οικονομική, και, κατά συνέπεια, δημογραφική, αναζωογόνηση αυτών των "μικρών" εδαφικών ενοτήτων. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διατύπωση μίας μεθόδου αξιολόγησης της συγκεκριμένης κινητικότητας σε χαμηλή χωρική κλίμακα μέσω δεικτών προσαρμοσμένων στη συγκεκριμένη κλίμακα. Τα σχετικά στοιχεία είναι διαθέσιμα για τις απογραφές 2001 και 2011. Κατά τούτο η μέθοδος επιτρέπει, αφενός, να αναδειχθούν τα πρότυπα χωρικής κατανομής της κινητικότητας και οι πρόσφατες τάσεις εξέλιξης, αφετέρου, να εντοπιστούν οι μεταβλητές που αποδίδουν επιτυχώς τη χωρική ανομοιογένεια των ανθρώπινων συμπεριφορών.