Η ανάκτηση της σιδηροδρομικής υποδομής ως εργαλείο σχεδιασμού για την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας: η περίπτωση της Πελοποννήσου

Περίληψη

To άρθρο εξετάζει ζητήματα που αφορούν στις δυνητικές επιδράσεις της Σιδηροδρομικής Υποδομής (ΣΥ) στην περιφερειακή ανάπτυξη της Πελοποννήσου. H κεντρική υπόθεση εργασίας θεμελιώνεται στο σκεπτικό πως προβλήματα που σχετίζονται με την τρέχουσα απαξίωση αλλά και αδράνεια ολοκλήρωσης των έργων εκσυγχρονισμού της ΣΥ, απαιτούν διαδικασίες διαμεσολάβησης σε επίπεδο χωρικού σχεδιασμού. Αυτό μπορεί να γίνει με οργανωτικές διασυνδέσεις, θύλακες διάδρασης ενδιαφερόμενων και ευκαιρίες σε τομείς και κλάδους που παρουσιάζουν εγγύτητα με την εξεταζόμενη ΣΥ όπως ο Αγροδιατροφικός Τομέας και ο Τουρισμός – Πολιτισμός. Η σχέση ΣΥ και Περιφερειακής ανάπτυξης παρουσιάζεται μέσα από ένα τέτοιο εναλλακτικό φάσμα προτάσεων που ενεργοποιήθηκαν στα πλαίσια της μεθόδου Test Planning. Η μέθοδος έδωσε διαγραμματικές προτάσεις με έμφαση σε πολιτικό-οικονομικές και περιβαλλοντικές προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης και στις οργανωτικές και χρηστικές πρακτικές που προδιαγράφουν επιχειρησιακές οικολογίες. Η εξέταση συνδυασμένων σιδηροδρομικών και ακτοπλοϊκών συνδέσεων, η ανάπτυξη Τρένου - Κρουαζιέρας και η συγκρότηση ενός ενιαίου διαδρόμου Γνώσης, Έρευνας και Καινοτομίας με έμφαση σε πράσινες αλυσίδες για τον αγρο-διατροφικό τομέα συνθέτουν καινοτόμες παραμέτρους πολύ-τομεακής ανάπτυξης βασιζόμενης στα τοπικά χαρακτηριστικά. Υποστηρίζεται πως μόνον μέσα από τέτοιες συνέργειες μπορεί να προκύψει συνεκτικό πλαίσιο αντιμετώπισης της απαξίωσης των ΣΥ, όπως και πλαίσιο για ευρύτερη επιχειρησιακή και πολιτική σκοπιμότητα στον χώρο αναφοράς των ΣΥ.