Χώρος και κοινωνιολογική θεωρία: προβληματική της έρευνας
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.aei.2005.144Λέξεις-κλειδιά:
Δομικές επιπτώσεις του χώρου/Επιπτώσεις του χώρου σε επίπεδο αναπαραστάσεων, Χώρος ως φυσικό υπόβαθρο/Χώρος ως πολιτισμικός κώδικας, Διάκριση περιγρα- φικών/Ερμηνευτικών εννοιών, Επιπτώσεις του περιβάλλοντος, Λογική της πρόθεσης/ Λογική της αντικειμενικότητας, Λογική της παραγωγής/Λογική της οικειοποίησηςΠερίληψη
Στο κλασσικό, πλέον, άρθρο του ο καθηγητής Jean Remy επιχειρεί να κωδικοποιήσει θεωρητικά και μέσα από το πρίσμα της κοινωνιολογίας την ανάλυση του χώρου και τις ερμηνευτικές δυνατότητες που προσφέρει. Με την βεμπεριανή "διάθεση" ανάδειξης τύπων κοινωνικής ερμηνείας, με την εμπειρική και μορφολογική διάθεση των αναλύσεων του Ε. Durkheim και με την "ρεαλιστική" απεικόνιση των χωρικών μορφών της προσέγγισης της Σχολής του Σικάγο, επιτυγχάνει να αναδείξει εννοιολογικά τον χώρο ως ενεργό παράγοντα ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων.
Αυτή η διαδικασία απαιτεί αφενός, την ανάδειξη του χώρου ως κοινωνιολογική έννοια και αφετέρου, την εξέταση του ως ιδιαίτερου παράγοντα ερμηνείας, χωρίς βέβαια, να θεωρηθεί ως αυτόνομος ερμηνευτικός παράγοντας. Έτσι, η συνάρθρωση των ερμηνευτικών παραμέτρων που προκύπτουν, οδηγεί με τη σειρά της, στην ανάδειξη της συμβολής του χωρικού παράγοντα στη μορφοποίηση των κοινωνικών σχέσεων.
Λήψεις
