Διεικονικότητα, Παιχνίδια με εικονιστικά διακείμενα στα βιβλία χωρίς λόγια

Abstract

Το άρθρο εξετάζει την διεικονικότητα όπως εμφανίζεται στα βιβλία χωρίς λόγια. Τα τελευταία αποτελούν μία ειδική περίπτωση εικονογραφημένων βιβλίων, εφόσον σ’ αυτά η αφήγηση εκπορεύεται αποκλειστικά από τις εικόνες. Κατά συνέπεια, η δημοφιλής μεταμοντέρνα στρατηγική της διακειμενικότητας, της σχέσης, δηλαδή, που συνδέει τα κείμενα μεταξύ τους, μετουσιώνεται σε τέτοια βιβλία σε διεικονικότητα, σε μία σχέση, δηλαδή, μεταξύ εικόνων. Εξετάζοντας επιλεγμένα δείγματα βιβλίων χωρίς λόγια, δείχνουμε τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους οι δημιουργοί τους αξιοποιούν την διεικονικότητα, ενώ ταυτοχρόνως δείχνουμε το είδος του εννοούμενου ‘αναγνώστη’ – θεατή που μπορεί να κατανοήσει αλλά και να απολαύσει τα παιχνίδια με τα εικονιστικά διακείμενα.