Καμιά Ιστορία δεν Είναι Νησί.

Οικοδόμηση μυθοπλαστικών κόσμων στη μακρο-αφήγηση της Μαρίας Παπαγιάννη

Περίληψη

Με αφετηρία την έννοια του κόσμου της ιστορίας ως νοητικής κατασκευής στο πλαίσιο της οποίας συνυπάρχουν χαρακτήρες, γεγονότα, ιδέες, κανόνες, αντικείμενα, καθώς και το χωροχρονικό πλαίσιο εντός του οποίου ξετυλίγεται η αφήγηση, το έργο της Μαρίας Παπαγιάννη προσεγγίζεται ως ενιαίο σύνολο, μέσα από το πρίσμα της θεωρίας της Οικοδόμησης Κόσμων. Από την ανάλυση 4 μυθιστορημάτων και 4 εικονογραφημένων ιστοριών προκύπτει ότι η συγγραφέας οικοδομεί συνεκτικούς, συνεπείς και αληθοφανείς κόσμους που επιτρέπουν την ανάδυση πολλαπλών ιστοριών. Οι επί μέρους αφηγήσεις, αν και διακριτές και αυτόνομες, συνδιαλέγονται και αλληλεπιδρούν τόσο μεταξύ τους όσο και με ένα ευρύτερο λογοτεχνικό corpus που είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. Με τον τρόπο αυτό το αφηγηματικό συνεχές που συγκροτούν οι κόσμοι των ιστοριών της Μαρίας Παπαγιάννη ξετυλίγει μια μακρο-αφήγηση, η οποία οδηγεί στη δημιουργία μιας ενοποιημένης αισθητικής αναγνωστικής εμπειρίας.