Αρχαίο Έπος και Fantasy: Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου του George R.R. Martin

Abstract

Διαχρονικά, οι μύθοι εκφράζουν τις ανησυχίες και τις αγωνίες μας και μας βοηθούν να αντιληφθούμε τον κόσμο γύρω μας. Οι μύθοι βρίσκονται σε αφθονία στο ιστορικά κακοποιημένο λογοτεχνικό είδος fantasy, το οποίο συχνά χαρακτηρίζεται ως ‘μαζικής κατανάλωσης’, παγιδευμένο σε απλοϊκές πλοκές, όπως ο αγώνας ανάμεσα στο ‘καλό’ και το ‘κακό’, ως ‘πολυλογία’ και ανάγνωσμα ‘της σειράς’, παρά ως σοβαρή λογοτεχνία. Ανάμεσα στην παλιά ακαδημαϊκή πίστη, ότι αν κάτι είναι δημοφιλές, μάλλον είναι κακό και την συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με το αν η pop κουλτούρα θα πρέπει να εξετάζεται στην λογοτεχνική κριτική, στόχος του παρόντος άρθρου είναι να εξετάσει την παρουσία του κλασικού έπους στο Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου του George R.R. Martin. Αυτό που προκύπτει, θεωρούμε, είναι μια συμβίωση του αρχαίου με το σύγχρονο που θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά ευεργετική, αφού τέτοιου είδους συγκρίσεις συμβάλλουν στην απόδειξη της αδιάκοπης σύνδεσης ανάμεσα στην αρχαία κλασική γραμματεία, τον σύγχρονο πολιτισμό και την pop κουλτούρα.