Eπικαιροποίηση και συμβολοποίηση: η αφήγηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τους νεαρούς αναγνώστες του εικοστού πρώτου αιώνα και η περίπτωση του Εrich –Εmmanuel Schmitt.

Abstract

Η σημερινή παιδική και  νεανική Λογοτεχνία που αναφέρεται στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο επηρεάζεται, σε διεθνές επίπεδο, από την αντίστοιχη Λογοτεχνία των ενηλίκων, αλλά και από τη γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα.  Οι τρεις βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη  διαχείριση του ιστορικού υλικού είναι

1.  Η τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα, όπως , για παράδειγμα , η θέση της Γερμανίας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή η εξωτερική πολιτική του Ισραήλ.
2.  Η ιστορική έρευνα στην εκλαϊκευμένη της μορφή, όπως για παράδειγμα, η τάση να εξετάζονται οι ευθύνες των κατακτημένων λαών ως προς το Ολοκαύτωμα και να εξαίρεται η εντός της Γερμανίας αντίσταση κατά του Ναζισμού.
3.  Η παιδαγωγική Λογοκρισία με τη μορφή της πολιτικής ορθότητας που αποκλείει την απόλυτα αρνητική εικόνα αυτών που ξεκίνησαν τον πόλεμο, αλλά και την αγιοποίηση των θυμάτων.

Στα πολύ σημαντικά εφηβικά μυθιστορήματα των Γκρας(Σαν τον κάβουρα) και Σανσάλ (Ο Γερμανός Μουτζαχεντίν), καθώς και στο παιδικό βιβλίο του Σμιτ(Το παιδί του Νώε), παρατηρείται μια σαφής  διάθεση να επικαιροποιηθεί  η Ιστορία, να φανεί πώς αυτή επηρεάζει τη σημερινή ζωή.   Στο βιβλίο του Σμιτ η Ιστορία συμβολοποιείται,  παίρνει την υλική εικόνα των δημιουργημάτων  που έχουν σχέση με την κουλτούρα των καταδιωκόμενων ανθρώπων που  κάθε φορά είναι διαφορετικοί.