Η Μικροθεμελίωση της Μακροοικονομικής: Μια Κριτική Επισκόπηση

Abstract

Η έννοια της μικροθεμελίωσης έχει μια μακρά ιστορία που ξεκινά αμέσως μετά τη διάκριση της Οικονομικής Επιστήμης σε Μακροοικονομική και Μικροοικονομική, στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Τις επόμενες δύο δεκαετίες λαμβάνει περισσότερο συγκεκριμένη μορφή μέσα από τα έργα των οικονομολόγων της νεοκλασικής σύνθεσης, συνεχίζεται στις αρχές του 1970 και 1980 με τα μικροθεμελιακά υποδείγματα των νέων κλασικών οικονομολόγων και της προσέγγισης των πραγματικών επιχειρηματικών κύκλων αντίστοιχα, και φθάνει μέχρι τους νέους κεϋνσιανούς κατά τη δεκαετία του 1990. Σήμερα, η μέχρι πρότινος πανσπερμία διαφορετικών απόψεων στη Μακροοικονομικής φαίνεται να έχει φθάσει σε μία ευρεία συναίνεση κάτω από τη μεθοδολογική αναγκαιότητα της παροχής μικροθεμελιακών βάσεων για τη μακροοικονομική θεωρία. Στόχος του παρόντος άρθρου αποτελεί η επισκόπηση της μικροθεμελίωσης της νεοκλασικής σχολής και η ανάδειξη του τρόπου με τον οποίο κάθε προσέγγιση εξάγει μακροοικονομικά συμπεράσματα έχοντας ως βάση μικροοικονομικές έννοιες. Επίσης, θα παρουσιαστεί μέσα από τη συγκριτική ανάλυση της μικροθεμελίωσης της νεοκλασικής σύνθεσης και της νέας νεοκλασικής σύνθεσης, ο τρόπος με τον οποίο οδηγείται η Μακροοικονομική στην απαξίωση και ακολούθως στην υποβάθμιση, καθώς σε πολλές περιπτώσεις καταλήγει να είναι απλά μια εφαρμογή της Μικροοικονομικής.