«Μια αδιάκοπη παραγωγή θετικότητας»: Σκέψεις πάνω στην «λευχαιμία» του πολιτικού ρασιοναλισμού

Abstract

Το άρθρο αυτό θα επιχειρήσει να επαναθέσει το ζήτημα της σχέσης ορθολογισμού και ανορθολογισμού στην πολιτική. Με δεδομένες τις αλληλοκαταγγελίες των εκάστοτε πολιτικών και ιδεολογικών αντιπάλων για έλλειψη ορθολογικής πολιτικής συμπεριφοράς θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε αφενός την υφή αυτών των καταγγελιών, τις άρρητες προϋποθέσεις τους και τη στόχευση τους, και αφετέρου τη δυνατότητα να υπάρξει ποτέ μια τέτοια συμπεριφορά, η οποία να μην είναι ανορθολογική. Μέσα στο πλαίσιο αυτής της διερεύνησης θα υποστηρίξουμε ότι η εν γένει σχέση ορθολογισμού και ανορθολογισμού αποτελεί μάλλον ένα είδος πρόσκαιρης ρητορικής διαπραγμάτευσης σχέσεων εξουσίας και επιρροής.