Διεθνείς σχέσεις και modus operand!: Ηθική και διεθνές δίκαιο ή εθνικό συμφέρον; Η περίπτωση της Ελλάδας

Abstract

Ασχέτως εάν κάποιος δέχεται τη θεωρία του ιδεαΚισμού ή του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις, παραμένει το γεγονός ότι
το εθνικό συμφέρον πρέπει να καθορίζει την εξωτερική πολιτική ενός κρότους, χωρίς παράβλεψη βεβαίως των βασικών αρχών
του διεθνούς δικαίου και της ηθικής. Υπό την έννοια αυτή, και στην περίιττωση της Ελλάδας θα έπρεπε να υιοθετηθεί τελικό μια εξωτερική πολιτική που να είναι πρώτιστα σαφής, διαμορφούμενη και βασισμένη σε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, και υπό το πρίσμα πάντα της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος και όχι «εργαλείο» προσωπικής πολιτικής στα χέρια του εκάστοτε πρωθυπουργού. Οι διαμορφωτές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής πρέπει να μάθουν από το παράδειγμα της Τουρκίας και του Ισραήλ.