Ανακατασκευή της σχολικής γνώσης: προς μια «παιδαγωγική της διαφοράς και της περατότητας»
Abstract
Η σχολική γνώση και πρακτική κατέχει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία συγκρότησης συγκεκριμένων υποκειμενικοτήτων και
μορφών κοινωνικής ζωής. Υπό αυτό το πρίσμα, στο κείμενο που ακολουθεί επιχειρείται η ανάδειξη των πρακτικών πολιτικής θέ
σπισης της παιδαγωγικής διαδικασίας και υποστηρίζεται ότι, η θεμελίωση της ισχύουσας σχολικής γνώσης και πρακτικής στον
«ορθό λόγο» οδηγεί στην αντικειμενικοποίησή της και κατ' επέκταση σε μια αντικειμενικοποίησή των παιδαγωγικών ταυτοτήτων.
Επίσης, αντλώντας από τη θεωρία της «δημοκρατικής εμπειρίας» των Ε. Laclau και C. Mouffe, προτείνεται μια εναλλακτική παιδα
γωγική πρόταση, η οποία προωθεί τον πλουραλισμό και αναγνωρίζει διαρκώς την περατή της φύση. Η πρόταση αυτή απορρέει
από έναν προβληματισμό σχετικά με την ανάγκη ανακατασκευής της σχολικής γνώσης και πρακτικής για τη συγκρότηση δημο
κρατικών ατομικοτήτων που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των δημοκρατικών θεσμών.