Η εμπειρία του μουσείου στα παιδικά εικονοβιβλία ως πρόκληση για αγόρια και μπαμπάδες

Περίληψη

Οι αναπαραστάσεις των μουσείων στην παιδική λογοτεχνία συνθέτουν ιστορίες συνάντησης των επισκεπτών με τους χώρους των μουσείων και των μουσειακών εκθέσεων και έχουν επομένως εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται επιλεκτικά σε πολυτροπικά εικονοβιβλία μυθοπλασίας που συνιστούν  τέτοιου τύπου αφηγήσεις, τα οποία απευθύνονται σε μικρά παιδιά, αλλά όχι μόνο, και συνδέει τη διερεύνηση του εκπαιδευτικού τους περιεχομένου με τη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους αυτά αναπαράγουν ή αμφισβητούν κοινωνικά μοντέλα αρρενωπότητας στο πλαίσιο του μουσειακού χώρου. Το μουσείο ως σκηνικό αποδεικνύεται γόνιμο για τις αφηγηματικές διαδρομές ηρώων που αμφισβητούν τους κανόνες και αλληλεπιδρούν με την τέχνη ως περιηγητές, μόνοι ή με άλλους. Μάλιστα αυτές συνδέονται διακειμενικά με παραδοσιακά αγορίστικα λογοτεχνικά είδη, όπως η περιπέτεια, αλλά και γενικότερα με ιδεολογικές προκείμενες της δυτικής παράδοσης, που προσδίδουν έμφυλο πρόσημο στις έννοιες του πολιτισμού, της τέχνης, της απόκτησης γνώσης, της δημιουργικότητας, της υποκειμενικότητας. Στα πιο πρόσφατα από τα παραδείγματα η δράση των ηρώων συσχετίζεται και με διαφορετικά μοντέλα οικογένειας και αφορά ειδικότερα τη σχέση πατέρα και γιου.

Ως προς την προσέγγιση των κειμένων, στην εργασία αξιοποιούνται συνδυαστικά στοιχεία από θεωρίες λογοτεχνίας που αναπτύχθηκαν στο ευρύτερο πλαίσιο της σημειωτικής, με την πολιτισμική κριτική και τις σπουδές φύλου.