Διαφοροποίηση Παραγόντων της Ποιότητας Ζωής Μέσα Από Συστηματική Συμμέτοχη σε Ελληνικό Παραδοσιακό Χορό σε Νεαρούς Ενήλικες και Μεσήλικες

Περίληψη

Ο χορός και κυρίως ο Ελληνικός παραδοσιακός χορός αποτελεί ένα σημαντικό είδος φυσικής δραστηριότητας για πολλούς Έλληνες όλων των ηλικιών. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να ερευνηθεί αν η συστηματική συμμετοχή σε οργανωμένα προγράμματα σωματείων παραδοσιακού χορού συμβάλλει στη διαφοροποίηση των παραγόντων της ποιότητας ζωής ενηλίκων ανάλογα με την ηλικία. Στην έρευνα πήραν μέρος 300 άτομα, χωρισμένα σε 6 ομάδες των 50 ατόμων, δηλαδή σε δύο ηλικιακές κατηγορίες (20-44 και 45-64 ετών) και τρεις ομάδες ανά κατηγορία: παραδοσιακού χορού, άσκησης και μη ασκουμένων. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν την ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου SF36 για την ποιότητα ζωής (Anagnostopoulos, Niakas, & Pappa, 2005). Η ανάλυση διακύμανσης με δύο παράγοντες
έδειξε σημαντική κύρια επίδραση της ηλικίας για τους παράγοντες φυσική λειτουργικότητα (p<.001) και γενική υγεία (p<.05) με τους νεότερους να έχουν υψηλότερα σκορ από τους μεγαλύτερους και για τους παράγοντες κοινωνική λειτουργικότητα (p<.001) και συναισθηματικό ρόλο (p<.01) στα οποία οι μεγαλύτεροι είχαν υψηλότερα σκορ από τους νεότερους. Βρέθηκε επίσης σημαντική υπεροχή των χορευτών από και τις δύο άλλες ομάδες στο σωματικό πόνο (p<.001), το συναισθηματικό ρόλο (p<.001) και την πνευματική υγεία (p<.001). Οι χορευτές υπερείχαν σημαντικά από τους μη ασκούμενους στους παράγοντες φυσικός ρόλος (p<.05), γενική υγεία (p<.01), ζωτικότητα (p<.001) και κοινωνική λειτουργικότητα (p<.05). Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως ο χορός δε συμβάλλει μόνο στη δημιουργία πολιτισμικής ταυτότητας και διατήρηση των εθίμων, αλλά αποτελεί και ένα ευχάριστο είδος άσκησης που συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των συμμετεχόντων.