Η σταδιακή παρακμή του Βυζαντίου και η σύγχρονη Ελλάδα

Abstract

Στο άρθρο αυτό εστιάζουμε στο ζήτημα των αρνητικών διενθοπολιτικών επιπτώσεων που είναι δυνατόν να προκύψουν για μια χώρα όταν αυτή επιλέξει να αθετήσει τις δανειακές οφειλές της έναντι τρίτων, που μπορεί να είναι είτε άλλες χώρες, είτε ιδιώτες πλούσιοι δανειστές, ή όπως θα αναλυθεί εδώ, πολυεθνικές συγκεντρώσεις στρατιωτικών δυνάμεων (σταυροφόροι) και ιδιωτικές εταιρείες μισθοφόρων. Εστιάζουμε σε δυο κομβικές περιόδους της τελευταίας φάσης της Βυζαντινής Περιόδου, την Δ΄ Σταυροφορία (1203-1204) και την δράση της Καταλανικής Εταιρίας (για την περίοδο 1303-1305) και έχοντας υπόψη μας την πρόσφατη σύγχρονη δημοσιονομική αστοχία των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των διεθνών δανειστών (που συνετέλεσε στην υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια και την διεθνή επιτήρηση), προβαίνουμε σε μια συνολική κριτική αποτίμηση καταλήγοντας σε κοινά διαχρονικά συμπεράσματα.