Από την πολιτική απάθεια στην πολιτική ριζοσπαστικοποίηση: Η γενιά του 1960 και το κίνημα της αμερικανικής νεολαίας
Abstract
Κατά τη δεκαετία του 1960 και στο πλαίσιο της υποχώρησης του Μακαρθισμού και της άμβλυνσης του ψυχροπολεμικού κλίματος, ξεσπά στις ΗΠΑ μια πρωτόγνωρη δυναμική φοιτητική εξέγερση ενάντια στο ισχύον status, που μαζί με την ειρηνική επανάσταση για τη διεύρυνση και κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων και το αντιπολεμικό κίνημα με αφορμή τον πόλεμο του Βιετνάμ αποτέλεσαν τους τρεις μεγάλους πολιτικούς αγώνες οι οποίοι σημάδεψαν τη μεταπολεμική αμερικανική ιστορία. Το φοιτητικό κίνημα, ιδεολογικά προτάγματα του οποίου ήταν ο επαναπροσανατολισμός των πανεπιστημίων και ο επαναπροσδιορισμός της δομής, των στόχων και του ρόλου τους, η έμπρακτη αμφισβήτηση της αμερικανικής καπιταλιστικής πραγματικότητας και η διεκδίκηση μιας δίκαιης και γνήσια δημοκρατικής κοινωνίας, γέννησε ελπίδες για πνευματική, κοινωνική και πολιτική ανάταση, αλλά έληξε άδοξα παραμένοντας νοσταλγική ανάμνηση και πικρή εμπειρία .
Το παρόν άρθρο επιχειρεί να παρακολουθήσει, εν συντομία, την πορεία αυτού του κινήματος, από την ελπιδοφόρα έναρξή του μέχρι την άδοξη καταστολή του, επισημαίνοντας επιτυχίες και αδιέξοδα, υπογραμμίζοντας συσχετίσεις και αντινομίες , διερευνώντας αιτίες και συνέπειες, ερμηνεύοντας εξάρσεις και υφέσεις.