Η ποιότητα ζωής και οι νέοι στην Ελλάδα: Ευρήματα, κατάρτιση θεωρητικού μοντέλου και μεθοδολογικές κατευθύνσεις

Abstract

Η σημαντική καθυστέρηση της κοινωνικής, επαγγελματικής και οικονομικής αυτονόμησης των νέων σε συνδυασμό με τη σχετικά υψηλή έκθεσή τους σε παράγοντες διακινδύνευσης αποτελούν σημαντικές αλλαγές της τελευταίας δεκαετίας. Το παρόν άρθρο εξετάζοντας τα εμπειρικά ευρήματα σχετικά με την ποιότητα ζωής των νέων σε βασικούς τομείς της ζωής τους, όπως στεγαστικές συνθήκες, οικονομικά, εκπαίδευση και απασχόληση, υγεία, ψυχική υγεία, διαπροσωπικές σχέσεις και διάθεση του ελεύθερου χρόνου, αποπειράται την κατάρτιση ενός θεωρητικού μοντέλου ποιότητας ζωής με ομάδα-στόχο τους νέους. Το μοντέλο αυτό, εφαρμόζοντας μια «οικολογική προσέγγιση», στοχεύει να εξασφαλίσει ένα θεωρητικό και μεθοδολογικό εργαλείο που να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση του φαινόμενου της παρατεταμένης μετα-εφηβείας και του τρόπου που σήμερα οι νέοι οργανώνουν τη ζωή τους.