Αλληλογραφία Ελευθερίου ΒενιζέλουΠαναγή Ταλδάρη: Αντιπαράθεση και συναίνεση

Abstract

Στις αρχές του 1929, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Παναγής Τσαλδάρης, επικεφαλής των δύο μερίδων που αντιπροσώπευαν
τα δύο κύρια πολιτικο-ίοεολογικά ρεύματα στην Ελλάδα, επικοινώνησαν αλληλογραφώντας για ένα μείζον θέμα: αν οι αρχηγοί
της Επανάστασης του 1922 που προχώρησαν στην εκτέλεση των Έξι έχουν, υπό το βάρος των γεγονότων, ακέραια ή μειωμένα
πολιτικά δικαιώματα. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις, ως αποτέλεσμα της διαφορετικής πολιτικοϊδεολογικής θέσης των εκπροσώπων
του διπολικού πολιτικού κόσμου της εποχής, θα αμβλυνθούν και ο Βενιζέλος θα μεταβεί στην Άγκυρα για την υπογραφή της ελληνοτουρκικής Συνεννόησης του 1930, εδραιώνοντας το όραμά του: "Και μετά την Μικρασιατικήν καταστροφήν δύνανται ακόμη
ν' ανατεΙΑουν διά την Ελλάδα ευτυχείς ημέραι". Το πλαίσιο των πολιτικών αντιπαραθέσεων οδήγησε στα τέλη του 1929 σε συναινετικό κλίμα με την ελπίδα ότι θα επιτραπεί στους δυο λαούς, ύστερα από μακρά περίοδο αιματηρών συγκρούσεων, να συνυπάρξουν αρμονικά υπό όρους καλής γειτονίας.