Μία κοινωνιολογική προσέγγιση της τρομοκρατίας

Abstract

Απρόβλεητη και δύσκολα αναμετωπίσιμη απειλή για τις σύγχρονες δημοκρατίες, η τρομοκρατία πρέπει να διακριθεί από τον
απολογητικό λόγο που χρησιμοποιεί. Κατ' αρχήν, δεν είναι δυνατόν να τη συγχέει κανείς με τον αναρχισμό, από τον οποίο τη
χωρίζει μία ολόκληρη φιλοσοφία της εξουσίας και της ελευθερίας, καθώς και ένα σύνολο αξιών. Εχθρικές προς τα δικαιώμα
τα του ανθρώπου, όλες οι τρομοκρατίες -όπως και να αυτοχαρακτηρίζονται— τρέφουν την ίδια λατρεία για τη βία και αυτονομιμοποιούνται με τους ιερούς, όπως τους έχουν ονομάσει, σκοπούς τους. Η τρομοκρατία δρα στα περιθώρια του κοινωνικού αφού είναι τελείως αποκομμένη από τους πολίτες στο όνομα των οποίων ενεργεί. Συγχρόνως όμως μπορεί εν μέρει να θεωρηθεί
ως καρπός των δυσλειτουργειών και των ελλείψεων που χαρα
κτηρίζουν τις σύγχρονες δημοκρατίες.