Colonial perceptions, frustrations and the demystification of the “noble savage” through the romantic texts of Tocqueville and Beaumont on America.

Abstract

Ο Αλέξις ντε Τοκβίλ κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αμερική δεν συνέταξε μόνο την παγκοσμίως αναγνωρισμένη, διαχρονική και κλασική πλέον μελέτη του Η Δημοκρατία στην Αμερική (1835, 1840). Δύο λιγότερο γνωστά του κείμενα που γράφτηκαν την ίδια περίοδο εν είδει προσωπικού ημερολογίου συμπληρώνουν με ένα πιο γλαφυρό και προσωπικό τόνο σημαντικές πτυχές τόσο για τα αμερικανικά δημοκρατικά ήθη κατά την προεδρία του Άντριου Τζάκσον, όσο και για τη ματαίωση που αισθάνονταν για τον αποτυχημένο γαλλικό εποικισμό, καθώς και για την απομυθοποίηση του ευγενούς ιθαγενούς, που τόσο είχε υμνηθεί ήδη από την περίοδο του Μονταίνιου, μέχρι και τον Γαλλικό Διαφωτισμό. Η παρούσα μελέτη συνιστά μία κοινωνικο-πολιτική προσέγγιση των ακόμα άγνωστων και αμετάφραστων στην Ελλάδα κειμένων του Τοκβίλ  Δεκαπέντε Ημέρες στην Ερημιά και  Ταξίδι στη Λίμνη Ονέιδα. Συγκεκριμένα θα αναλυθεί πώς προσλαμβάνει και παρουσιάζει ο Τοκβίλ την αμερικανική φύση, το «υψηλό» και την παρακμή του ευγενούς ιθαγενούς.