Ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής διοίκησης: κουλτούρα και θεσμοποίηση

Abstract

Στο άρθρο αυτό εξετάζεται η διοίκηση ως κοινωνικό φαινόμενο που συναρτάται με ιστορικά διαμορφωμένει πολιτισμικές  δομές που το διαφοροποιούν από το «δυτικό υπόδειγμα διοίκησης». Ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής διοίκησης και, κυρίως, η αυτονόμησή της κατά το δυτικό πρότυπο δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τον πολιτισμικό αναπροσανατολισμό της κοινωνίας
και, ιδιαίτερα, χωρίς τη μεταβολή του συστήματος νοημάτων και αξιών στις οποίες θεμελιώνονται οι σχέσεις πολιτικής νομιμοποίησης.
«...έχομεν ιδιότυπον πολίτευμα δυνάμενον να ονομασθεί «σύστημα περιοδικής λεηλασίας της πολιτείας εις όφελος πολιτικών συμμοριών».