Οι τόποι ως ιστορικοπολιτισμικά αντιπαραδείγματα και ως σύμβολα κοινωνικών ορίων: Σπιναλόγκα και Λέρος
Abstract
Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να στοχαστούμε θεωρητικά και να θεμελιώσουμε εμπειρικά την έννοια του τόπου ως συμβόλου
κοινωνικών ορίων και ως πολιτισμικά διαμεσολαβημένου ιστορικοκοινωνικού αντιπαραδείγματος. Εξετάζονται δυο συγκεκριμένοι διακεκριμένοι τόποι (Σπιναλόγκα, Λέρος), ως αντεστραμμένοι παραδειγματικοί τόποι, δηλαδή ως σημαντικές περιοχές, οι ο
ποίες συνδέθηκαν με αρνητικές κοινωνικές σημασιοδοτήσεις. Αυτοί οι χώροι υλικοποίησαν και εν πολλοίς συνεχίζουν να με
τουσιώνουν κοινωνικούς μηχανισμούς που εγχαράσσουν όρια και κοινωνικές διακρίσεις. Η ανάλυση εστιάζεται στα εγχειρήμα
τα διαχείρισης αυτών των τόπων στο πλαίσιο μιας γενικής προβληματικοποίησης του σηγμστογόνου παρελθόντος τους, διαδικασία που αναδεικνύει την εμπλοκή τους στην παραγωγή αντεστραμμένων εικόνων της υγείας και της κανονικότητας.