Ολοκαύτωμα και λογοτεχνία για μικρά παιδιά: μια ασυμβίβαστη συνύπαρξη;

Abstract

Το ερώτημα του τίτλου απορρέει από τον προβληματισμό που απασχόλησε και απασχολεί συγγραφείς και θεωρητικούς της παιδικής λογοτεχνίας που άντλησαν ή αντλούν τη θεματική τους από το Ολοκαύτωμα: Πώς ένας συγγραφέας που γράφει για το Ολοκαύτωμα απευθυνόμενος σε παιδιά, μπορεί να ελαχιστοποιήσει το μέγεθος της κτηνώδους ιστορίας προσπαθώντας να προστατεύσει τον αναγνώστη, όμως ταυτόχρονα να μην οδηγηθεί να λογοκρίνει ή να εξωραΐσει την ιστορική αλήθεια; Τα ερωτήματα που ανακύπτουν θα προσπαθήσω να εξετάσω στο πλαίσιο ενός εικονοβιβλίου που απευθύνεται σε παιδιά μικρής ηλικίας. Πρόκειται για το Otto του Tomi Ungerer που θέτει ζητήματα όχι μόνο περί της ιστορικότητας των γεγονότων που παρουσιάζονται αλλά και του τρόπου προσέγγισής τους για το σύγχρονο (αποστασιοποιημένο από το παρελθόν) αναγνώστη-παιδί.