Αλλάζοντας έξι καπέλα... έξι χρώματα. Η αξιοποίηση της τεχνικής των "έξι καπέλων σκέψης" του Edward De Bono στην προσέγγιση των λογοτεχνικών κειμένων

Περίληψη

Τα «έξι καπέλα σκέψης ή τα «έξι σκεπτόμενα καπέλα» αποτελούν μια εναλλακτική μέθοδο του Edward de Bono, ο οποίος, προσπαθώντας να απεγκλωβίσει τον ανθρώπινο νου από την «κάθετη σκέψη» (παραδοσιακή σκέψη), επινόησε την «πλάγια ή πλευρική ή εναλλακτική σκέψη» (σκέψη έξω από τους κανόνες) για την καλύτερη οργάνωση της σκέψης και τη δημιουργική επίλυση των καθημερινών προβλημάτων. Θεωρείται, μάλιστα, παγκοσμίως ως ο πρωτεργάτης και η ηγετική φυσιογνωμία στη διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα αναδεικνύει και θα προάγει τη δημιουργική σκέψη για την καλύτερη κατανόηση και μεγαλύτερη πρωτοτυπία στις προτεινόμενες λύσεις αναφορικά με ένα θέμα, καθώς και στη διδασκαλία της σκέψης ως δεξιότητας. Το παρόν άρθρο επιχειρεί να παρουσιάσει μια διδακτική προσέγγιση για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας, εφαρμόζοντας το καινοτόμο αυτό εργαλείο του de Bono στην εκπαιδευτική διαδικασία και ειδικότερα στην προσέγγιση των λογοτεχνικών κειμένων. στην τάξη. Συγκεκριμένα, αρχικά γίνεται αναφορά στις δεξιότητες του 21^ου αιώνα και κυρίως στη «δημιουργικότητα», ακολουθεί η περιγραφή των «έξι καπέλων σκέψης» του de Bono. Τέλος, επιλέγεται το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη «Σ’ ένα συνοριακό σταθμό» (Ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων Ε΄& Στ΄ Δημοτικού, σελ. 67-68) για την αξιοποίηση της τεχνικής του de Bono στην ώρα του Ανθολογίου της Στ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, μια ώρα που δεν εξαρτάται από τη διδασκαλία της γλώσσας ούτε αποτελεί συμπλήρωμα και πεδίο γλωσσικών εφαρμογών (Κατσίκη-Γκίβαλου, χ.χ.: 5), ασχέτως αν το συγκεκριμένο λογοτεχνικό κείμενο προτείνεται στη θεματική ενότητα της γλωσσικής διδασκαλίας με τίτλο «Ταξίδια, τόποι, μεταφορικά μέσα».