Ξαναδιαβάζοντας τις Περιπέτειες του Πινόκιο
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.kei.2011.528Περίληψη
Λίγα βιβλία είναι τόσο τυχερά όσο Οι Περιπέτειες του Πινόκιο. Έργο του 19ου αιώνα, αστείρευτη πηγή ερμηνευτικών προσεγγίσεων, απασχολεί διεθνώς και συστηματικά την Κριτική. Μεταφρασμένο σε περισσότερες από 200 γλώσσες και διαλέκτους, το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο μετά τη Βίβλο και το Κοράνιο, συνεχίζει μέχρι σήμερα να μεταφράζεται και να διασκευάζεται, να εμπνέει πεδία της τέχνης, να σχολιάζεται για τις εξωκειμενικές του εφαρμογές. Μετά την κινηματογραφική απόδοση της εταιρίας Ντίσνεϊ μια άλλη, «ξένη» ιδεολογία και ατμόσφαιρα προσδιορίζει το έργο και επιβάλλει μια διαφορετική εικόνα του γνωστού ξύλινου ήρωα, του Πινόκιο, εικόνα με την οποία είναι σήμερα περισσότερο αναγνωρίσιμος.
Η παρούσα μελέτη προτείνει μια ανάγνωση του πρωτοτύπου ενταγμένη στα κοινωνικά, πολιτισμικά και ιστορικά συμφραζόμενα της εποχής που τον γέννησε και τον σηματοδοτεί. Προτείνει μία ανάγνωση που αναδεικνύει, μαζί με τον παιδαγωγικό και διδακτικό χαρακτήρα του έργου, τη χιουμοριστική και ανατρεπτική, ειρωνικά μελαγχολική διάθεση του μεγάλου συγγραφέα από την Τοσκάνη, Κάρλο Κολόντι, που, ακολουθώντας τα βήματα του ήρωά του, παρωδεί τους θεσμούς και την ιδεολογία της εποχής του.