Το «επιπλέον αντίτιμο» της ελληνικής κοινωνιολογικής έρευνας
Περίληψη
Η ελληνική κοινωνιολογική σκέψη και ιδιαίτερα ο χώρος της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, καθυστέρησε πολύ σε σύγκρι-
με άλλες ευρωπαϊκές χώρες να αναπτύξει την επιστημονική έρευνα ως οργανωμένο θεσμό. Η κοινωνιολογική και εκπαιδευτι
κή έρευνα χρηματοδοτείται ελάχιστα μόλις από το 1970, ενώ ελάχιστες από τις χρηματοδοτούμενες έρευνες δημοσιεύονται.
Η έλλειψη ερευνητικής παράδοσης είναι φανερή. Όπως σημαντική είναι και η έλλειψη φορέων έρευνας και ιδιαίτερα φο
ρέων εκπαιδευτικής έρευνας. Η παραγωγή εκπαιδευτικών ερευνών, ποσοτικό και ποιοτικό, είναι περιορισμένη, ενώ η έλλειψη δημοσιευμένης ερευνητικής παραγωγής είναι φανερή. Σε διεθνές επίπεδο, η Ελλάδα απουσιάζει συστηματικό από
τους χώρους όπου μελετώνται οι εξελίξεις των εκπαιδευτικών συστημάτων και προτείνονται οι καινοτομίες.
Οι προοπτικές της έγκυρης κοινωνιολογικής και εκπαιδευτικής έρευνας δεν είναι καλές. Τα κενό παραμένουν και οι καθυστερήσεις πληρώνονται.