Κινηματική Ανάλυση Μέγιστων και Υπομέγιστων Άρσεων στο Αρασέ σε Αθλητές Άρσης Βαρών Υψηλού Επιπέδου

Περίληψη

Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθούν τυχόν διαφορές στα κινηματικά χαρακτηριστικά μέγιστων και υπομέγιστων άρσεων αρασέ. Για την καταγραφή της κίνησης του αρασέ 14 αρσιβαριστών υψηλού επιπέδου, σε αγωνιστικές συνθήκες, χρησιμοποιήθηκαν δύο S-VHS βιντεοκάμερες (60Hz) και η τρισδιάστατη κινηματική ανάλυση πραγματοποιήθηκε μέσω του Ariel Performance Analysis System (APAS). Η κίνηση διαχωρίστηκε σε 5 φάσεις: 1ο τράβηγμα, μετάβαση, 2ο τράβηγμα, κάθοδο και σταθεροποίηση κάτω από τη μπάρα, βάσει της γωνιακής μετατόπισης της άρθρωσης του γόνατος και της κατακόρυφης μετατόπισης της μπάρας. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων εφαρμόστηκε t – test για εξαρτημένες μετρήσεις και στις μέγιστες άρσεις, συγκριτικά με τις υπομέγιστες, διαπιστώθηκε μεγαλύτερη απόλυτη και σχετική χρονική διάρκεια του 1ου τραβήγματος και μικρότερη χρονική διάρκεια της καθόδου, μικρότερο μέγιστο ύψος της μπάρας και μεγαλύτερη κατακόρυφη μετατόπιση της μπάρας στο κάθισμα. Χαμηλότερες τιμές εντοπίστηκαν επίσης στην κατακόρυφη γραμμική ταχύτητα της μπάρας στις επιμέρους φάσεις των μέγιστων άρσεων. Η μέγιστη γωνιακή μετατόπιση έκτασης της κνήμης και του μηρού ήταν μεγαλύτερη στις μέγιστες άρσεις, ενώ σε ότι αφορά στην μέγιστη γωνιακή ταχύτητα έκτασής τους εντοπίστηκαν διαφορές μόνο στην ταχύτητα έκτασης της άρθρωσης του ισχίου, που ήταν μεγαλύτερη στις υπομέγιστες άρσεις. Σχετικά με τα ενεργειακά χαρακτηριστικά της άρσης, στις μέγιστες άρσεις διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερο έργο για την ανύψωση της μπάρας στο 1ο τράβηγμα και μικρότερη ισχύς για την ανύψωσή της στο 2ο τράβηγμα. Συνεπώς, παρόλο που κατά την εκτέλεση μέγιστων και υπομέγιστων άρσεων το πρότυπο της άρσης παραμένει σε γενικές γραμμές σταθερό, η διαφοροποίηση του φορτίου επιφέρει κάποιες σημαντικές αλλαγές σε επιμέρους παραμέτρους της άρσης.