Εφαρμογές της Θεωρίας του Αυτοκαθορισμού και Στρατηγικών Αυτορρύθμισης σε Προγράμματα Άσκησης για τη Διακοπή του Καπνίσματος
Λέξεις-κλειδιά:
τσιγάρο, φυσική δραστηριότητα, καθορισμός στόχων, αναπνοή, αυτο-ομιλίαΠερίληψη
Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται όλο και περισσότερες έρευνες που εξετάζουν τις επιδράσεις της άσκησης σε άτομα που καπνίζουν ή που σκέφτονται να διακόψουν το κάπνισμα. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει ένα παρεμβατικό πρόγραμμα που αναπτύχθηκε με βάση τη Θεωρία του Αυτοκαθορισμού προκειμένου μέσω της άσκησης και της κατάλληλης αυτορρύθμισης, να ενθαρρύνονται τα άτομα στη διακοπή του καπνίσματος. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, όταν ικανοποιούνται οι τρεις βασικές ψυχολογικές ανάγκες (αυτονομία, επάρκεια, ουσιώδεις σχέσεις), τότε τα άτομα είναι πιο πιθανό να εμπλακούν στην αλλαγή μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, τα άτομα επιλέγουν το είδος, τον τόπο και τον χρόνο της άσκησης, εφαρμόζουν συγκεκριμένο πρόγραμμα στόχων σχετικά με την διάρκεια και την συχνότητας της άσκησης, όπως επίσης και τις καπνιστικές τους συνήθειες, και λαμβάνουν καθημερινή υποστήριξη από τους προσωπικούς εκπαιδευτές. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του προγράμματος χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες ψυχολογικές στρατηγικές αυτορρύθμισης (καθορισμός στόχων, αυτο-ομιλία, αναπνοές, τεχνικές καθυστέρησης), παράλληλα με την άσκηση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν αρνητικές ψυχολογικές καταστάσεις που συνδέονται με την διακοπή του καπνίσματος και αυξάνουν τον κίνδυνο για υποτροπή.