Παιδιά, Άσκηση και Οξειδωτικό Στρες
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2014.1421Λέξεις-κλειδιά:
έφηβοι, προπόνηση, ελεύθερες ρίζες, αντιοξειδωτικάΠερίληψη
Η άσκηση αποτελεί ένα ερέθισμα για την διαταραχή της οξειδοαναγωγικής κατάστασης, όπως αυτή εκτιμάται από την αυξημένη παραγωγή δραστικών ειδών οξυγόνου και αζώτου και τις μεταβολές αντιοξειδωτικών μορίων. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην πλειονότητα τους σε ενήλικα άτομα. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες έρευνες προσπαθούν να εκτιμήσουν την επίδραση που έχει η άσκηση, τόσο η οξεία όσο και η συστηματική προπόνηση, στην οξειδοαναγωγική κατάσταση παιδιών. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να παρουσιάσει τα αποτελέσματα των ερευνών
σχετικά με τη επίδραση της οξείας και χρόνιας άσκησης σε οξειδοαναγωγικούς δείκτες, που μετρήθηκαν στο αίμα γυμνασμένων παιδιών και εφήβων σε ηρεμία, καθώς και μετά από άσκηση, έτσι ώστε να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, τόσο για τα οφέλη, όσο και για τους κίνδυνους που πιθανόν μπορεί να προκύψουν από τη συστηματική σωματική άσκηση. Από την ανασκόπηση προκύπτει ότι η άσκηση προκαλεί πρόσκαιρα οξειδωτικό στρες, ακόμα και στα γυμνασμένα παιδιά, αλλά μέσω της προπόνησης φαίνεται να συντελούνται προσαρμογές στο σύστημα άμυνας, που περιορίζουν την ένταση και τη διάρκεια του φαινομένου.