Συστηματική Συμμετοχή σε Παραδοσιακό Χορό ή Άσκηση; Διαφοροποιήσεις στην Ποιότητα Ζωής Ατόμων Τρίτης Ηλικίας

Περίληψη

Ο ελληνικός παραδοσιακός χορός αποτελεί ένα είδος φυσικής δραστηριότητας που συνεισφέρει στη σωματική και πνευματική υγεία των χορευτών. ΢κοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διαπιστωθεί εάν τα ηλικιωμένα άτομα, τα οποία συμμετέχουν σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τον ελληνικό παραδοσιακό χορό, παρουσιάζουν διαφορετικά επίπεδα στην ποιότητα ζωής τους σε σχέση με άλλα άτομα αντίστοιχης ηλικίας, που δεν είναι φυσικά δραστήρια ή συμμετέχουν συστηματικά σε άλλου είδους φυσικές δραστηριότητες. ΢την έρευνα πήραν μέρος 150 άτομα (57 άντρες, 93 γυναίκες), 60-70 ετών, που επιλέχθηκαν τυχαία από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας και εντάχθηκαν σε τρεις ομάδες των 50 ατόμων η καθεμία: Παραδοσιακού χορού, ασκουμένων και με καθιστική ζωή. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο SF-36 για την ποιότητα ζωής. Η one-way MANOVA έδειξε σημαντική κύρια επίδραση της ομάδας στους παράγοντες Υυσική Λειτουργικότητα (p<.001), Υυσικός Ρόλος (p<.001), ΢ωματικός Πόνος (p<.001), Γενική Τγεία (p<.001), Ζωτικότητα (p<.001), Κοινωνική Λειτουργικότητα (p<.001), ΢υναισθηματικός Ρόλος (p<.001) και Πνευματική Τγεία (p<.001), με τους χορευτές να έχουν υψηλότερο σκορ σε όλους τους παράγοντες σε σχέση με τις άλλες δύο ομάδες. ΢υμπερασματικά, ο ελληνικός παραδοσιακός χορός συγκεντρώνει πολλαπλά οφέλη για τους συμμετέχοντες, αφού δεν είναι απλώς ένα είδος φυσικής δραστηριότητας που τους κάνει να νιώθουν ευχάριστα, αλλά συμβάλλει και στην βελτίωση πολλών παραγόντων της ποιότητας της ζωής τους.