Βιοχημικές Μεταβολές μετά από ένα Αγώνα Ποδοσφαίρου Ελίτ Ελλήνων Ποδοσφαιριστών

Συγγραφείς

  • Αντώνης Βανταράκης ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Ιωάννης Ντουρουντός ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Κωνσταντίνος Μαργώνης ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Μιχάλης Νικολαΐδης ΤΕΦΑΑ, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας
  • Βασίλης Αλεξίου Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  • Ιωάννης Ισπιρλίδης ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Αντώνης Κυπάρος Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  • Αθανάσιος Χατζηνικολάου ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Ιωάννης Φατούρος ΤΕΦΑΑ, ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης
  • Αθανάσιος Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας

DOI:

https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2008.1249

Λέξεις-κλειδιά:

αμινοτρανσφεράσες, κρεατινίνη, ουρία, αμμωνία

Περίληψη

Ο σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας ήταν να αξιολογήσει την επίδραση που έχει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας στο βιοχημικό προφίλ ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν σε ένα αγώνα ποδοσφαίρου καθώς επίσης και τη χρονική διάρκεια των τυχόν μεταβολών. Είκοσι τέσσερις ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν σε ομάδα Α’ Εθνικής Κατηγορίας πήραν μέρος στην εργασία. Από αυτούς οι 14 αποτέλεσαν την πειραματική ομάδα αφού πήραν μέρος στον αγώνα ενώ οι υπόλοιποι 10 που δεν αγωνίστηκαν αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Πριν από τον αγώνα, αμέσως μετά, 24 και 48 ώρες μετά το τέλος του αγώνα λήφθηκαν δείγματα αίματος για να αξιολογηθούν οι τιμές της αμινοτρανσφεράσης του ασπαρτικού οξέος (AST), της αμινοτρανσφεράσης της αλανίνης (ALT), της κρεατινίνης, της ουρίας και της αμμωνίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική αύξηση στα επίπεδα της AST στις 24 (41%) και 48 (74%) ώρες και της ALT στις 24 (47%) και 48 (66%) ώρες μετά το τέλος του αγώνα. Οι τιμές της ουρίας και της αμμωνίας παρουσιάστηκαν σημαντικά αυξημένες αμέσως μετά το τέλος του αγώνα (48% και 47%, αντίστοιχα), ενώ δεν υπήρξαν σημαντικές μεταβολές στα επίπεδα της κρεατινίνης σε κανένα χρονικό σημείο μετά το τέλος του αγώνα. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως ένας ποδοσφαιρικός αγώνας μπορεί να επιφέρει σημαντικές μεταβολές στη συγκέντρωση των ηπατικών ενζύμων όχι άμεσα αλλά καθυστερημένα και αυτή η αύξηση μπορεί να συνδέεται με τη μυϊκή βλάβη η οποία μπορεί να επέλθει από την ένταση του αγώνα. Επιπρόσθετα, οι μεταβολές στα επίπεδα της ουρίας και της αμμωνίας μπορεί να συνδέονται με την αφυδάτωση που επέρχεται από τη συμμετοχή στον ποδοσφαιρικό αγώνα.

Λήψεις

Τα δεδομένα λήψης δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.

Λήψεις

Δημοσιευμένα

2008-11-30

Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές

Βανταράκης Α., Ντουρουντός Ι., Μαργώνης Κ., Νικολαΐδης Μ., Αλεξίου Β., Ισπιρλίδης Ι., Κυπάρος Α., Χατζηνικολάου Α., Φατούρος Ι., & Τζιαμούρτας Α. (2008). Βιοχημικές Μεταβολές μετά από ένα Αγώνα Ποδοσφαίρου Ελίτ Ελλήνων Ποδοσφαιριστών. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, 6(2), 242–248. https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2008.1249

Τεύχος

Ενότητα

Άρθρα

Most read articles by the same author(s)

1 2 3 > >>