Μέτρηση της Ρυθµικής Ικανότητας σε Μαθητές Γυµνασίου που Ασχολούνται µε Αθλητικές ∆ραστηριότητες Συνοδευµένες ή Όχι από Μουσική
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2005.1066Λέξεις-κλειδιά:
ρυθµός, κινητικές δραστηριότητες, αγόρια-κορίτσια γυµνασίουΠερίληψη
H ρυθµική ικανότητα αποτελεί βασικό παράγοντα της αντιληπτικοκινητικής ανάπτυξης των παιδιών
ενώ παράλληλα παίζει σηµαντικό ρόλο στην εκµάθηση κινητικών δεξιοτήτων. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να µελετηθεί η ρυθµική ικανότητα µαθητών-µαθητριών Γυµνασίου που ασχολούνται µε κινητικές
δραστηριότητες συνοδευόµενες ή όχι από µουσική. Το δείγµα της έρευνας αποτέλεσαν 125 παιδιά (62 αγόρια
και 63 κορίτσια) ηλικίας 13 ± 2 ετών. Για την αξιολόγηση της ρυθµικής ικανότητας χρησιµοποιήθηκε το
High/ Scope Beat Competence Analysis Test (Weikart & Carlton, 1995). Από την ανάλυση διακύµανσης δύο
ανεξάρτητων παραγόντων (2-way ANOVA) διαπιστώθηκε ότι υπήρχε στατιστικά σηµαντική επίδραση του
είδους της κινητικής δραστηριότητας στην επίδοση των παιδιών κατά τη δοκιµασία της ρυθµικής τους ικανότητας (p< .05). Οι µαθητές που ασχολούνταν µε την πετοσφαίριση, την καλαθοσφαίριση και την χειροσφαίριση (κινητικές δραστηριότητες που δεν συνοδεύονται από µουσική) είχαν πολύ χαµηλότερες επιδόσεις (ΜΟ=8.55, 7.77, 7.38 αντίστοιχα) από τους µαθητές που ασχολούνταν µε τους παραδοσιακούς χορούς (κινητικές δραστηριότητες που συνοδεύονται από µουσική, ΜΟ=10.46). Επίσης, υπήρξαν διαφορές της απόδοσης της ρυθµικής ικανότητας µεταξύ των δύο φύλων (p<.05, µε καλύτερα τα κορίτσια στους 124 κτύπους/λεπτό) ενώ η αλληλεπίδρασή µε τα αθλήµατα-κινητικές δραστηριότητες δεν ήταν στατιστικά σηµαντική. Από τα αποτελέσµατα συµπεραίνεται ότι η συνοδεία µουσικής σε κινητικές δραστηριότητες συµβάλει στην ανάπτυξη της ρυθµικής ικανότητας.