Μεταβολικό Προφίλ Αθλητών Ποδοσφαίρου κατά το Τρέξιμο με Διαφορετικές Γωνίες Αλλαγής Κατεύθυνσης
Λέξεις-κλειδιά:
μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, γαλακτικό οξύ, έλλειμμα οξυγόνου, τρέξιμοΠερίληψη
Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί το μεταβολικό προφίλ αθλητών ποδοσφαίρου κατά το τρέξιμο με διαφορετικές γωνίες αλλαγής κατεύθυνσης. Συνολικά 34 αθλητές ποδοσφαίρου εκτέλεσαν μια δοκιμασία τρεξίματος στο εργαστήριο και δύο δοκιμασίες σε γυμναστήριο. Η εργαστηριακή δοκιμασία (0-ΣΤΡΟΦΗ) περιελάμβανε συνεχόμενο τρέξιμο προς τα εμπρός σε διάδρομο τρεξίματος. Οι δύο δοκιμασίες που πραγματοποιήθηκαν στο γυμναστήριο περιελάμβαναν επαναλαμβανόμενο τρέξιμο για 20 μέτρα, ακολουθούμενο από αλλαγές κατεύθυνσης είτε 90° (90-ΣΤΡΟΦΗ) είτε 180° (180-ΣΤΡΟΦΗ). Επαναλαμβανόμενες μετρήσεις ανάλυσης διακύμανσης στις τρεις δοκιμασίες έδειξαν στατιστικά σημαντικές κύριες επιδράσεις στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max), τη συγκέντρωση γαλακτικού οξέος στο αίμα και τη μέγιστη καρδιακή συχνότητα (p<0.05), αλλά όχι στο έλλειμμα οξυγόνου (p> 0.05). Post hoc t τέστ με ενσωματωμένη διόρθωση Bonferroni έδειξαν ότι οι τιμές της VO2max ήταν όμοιες στις δοκιμασίες 0-ΣΤΡΟΦΗ και 90-ΣΤΡΟΦΗ (p>0.05), αλλά σημαντικά αυξημένες κατά τη δοκιμασία 180-ΣΤΡΟΦΗ (p<0.001). Οι χαμηλότερες τιμές της συγκέντρωσης γαλακτικού οξέος στο αίμα μετρήθηκαν μετά τη δοκιμή 90-ΣΤΡΟΦΗ, ενώ οι υψηλότερες καταγράφτηκαν μετά τη δοκιμασία 180-ΣΤΡΟΦΗ (p<0.001). Τέλος, οι τιμές της μέγιστης καρδιακής συχνότητας ήταν όμοιες στις δοκιμασίες 0-ΣΤΡΟΦΗ και 90-ΣΤΡΟΦΗ (p>0.05) αλλά σημαντικά αυξημένες κατά τη δοκιμασία 180-ΣΤΡΟΦΗ (p<0.05 ). Συμπεραίνεται ότι η αύξηση της γωνίας αλλαγής κατεύθυνσης από 0°, στις 90° και, τέλος, στις 180° κατά το τρέξιμο σε αθλητές ποδοσφαίρου συνοδεύεται με σημαντικά αυξημένες μεταβολικές απαιτήσεις.