Η Άμεση Επίδραση δυο Πρωτοκόλλων Προενεργοποίησης στη Μέγιστη Δρομική Ταχύτητα σε Άνδρες Αθλητές Στίβου Δρόμων Ταχύτητας

Περίληψη

Η ειδική προθέρμανση αποτελεί ένα βασικό κομμάτι της προπονητικής μονάδας και έχει ως στόχο να προετοιμάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους αθλητές για την εκτέλεση του κυρίους μέρους της προπόνησης. Κατά τη διάρκειά της χρησιμοποιούνται ειδικές ασκήσεις προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερη προενεργοποίηση των βασικών, για την απόδοση, κινητικών μονάδων. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της ειδικής προθέρμανσης μέσω δύο διαφορετικών πρωτοκόλλων προενεργοποίησης (συνδυαστικό, παραδοσιακό) στη μέγιστη δρομική ταχύτητα. Στην έρευνα συμμετείχαν 12 αθλητές στίβου δρόμων ταχύτητας ηλικίας 19.5±3.5 έτη, με προπονητική ηλικία 6.7±3.4 έτη, σωματική μάζα
70.5±5.5kg και ανάστημα 176.2±4.4cm, οι οποίοι εφάρμοσαν και τα δύο πρωτόκολλα. Στο συνδυαστικό πρωτόκολλο προενεργοποίησης οι αθλητές μετά τη γενική προθέρμανση εκτέλεσαν τέσσερα ημικαθίσματα στο 85% (1RM), έξι κατακόρυφα άλματα και δρομικές ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού, ενώ στο παραδοσιακό πρωτόκολλο εφάρμοσαν μόνο ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού. Η αξιολόγηση της μέγιστης δρομικής ταχύτητας έγινε με δρόμο ταχύτητας 60m. Με τη χρησιμοποίηση φωτοκυκυττάρων (STC3/ACCO58) και ηλεκτρονικού χρονομέτρου (Microgate Raice Time RAC 201) καταγράφηκαν οι χρόνοι στις αποστάσεις (0-10m, 10-30m, 0-30m, 30-60m 0-60m). Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων (p<0.05) στις δρομικές αποστάσεις των 30-60m και 0-60m, με καλύτερες τις επιδόσεις μετά από το συνδυαστικό πρωτόκολλο προενεργοποίησης (7.162s vs 7.195s στα 60m και 4.009s vs 4.020 στα 30-60m για το συνδυαστικό και το παραδοσιακό πρωτόκολλο αντίστοιχα). Στις δρομικές αποστάσεις κάτω των 30m δεν διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη δρομική ταχύτητα μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων. Συμπερασματικά και τα δύο πρωτόκολλα είναι εξίσου αποτελεσματικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προενεργοποίηση για τους δρομείς ταχύτητας για την πρώτη φάση της δρομικής επιτάχυνσης 0-10m και 0-30m, ενώ για την απόσταση των 30-60m της μέγιστης ταχύτητας φαίνεται να υπερτερεί το συνδυαστικό πρωτόκολλο.