Η Επίδραση της Κολύμβησης στην Οστική Πυκνότητα

Περίληψη

Η οστεοπόρωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και αυξημένη ευθραυστότητα των οστών, κυρίως του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και του καρπού. Τόσο η αερόβια, όσο και η άσκηση με αντιστάσεις μπορούν να προσφέρουν μηχανικά ερεθίσματα που να προάγουν την ανάπτυξη του οστίτη ιστού, ωστόσο η προπόνηση με αντιστάσεις φαίνεται ότι οδηγεί σε μεγαλύτερη βελτίωση της υγείας των οστών. Για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι, όπως η απορροφησιομετρία ακτίνων X διπλής ενέργειας, η οστική υπερη-
χομετρία και η εξέταση βιομηχανικών δεικτών μεταβολισμού των οστών. Η κολύμβηση δε φαίνεται να παρέχει ισχυρό οστεογενετικό ερέθισμα, ωστόσο τα αποτελέσματα των ερευνών είναι αντικρουόμενα ως προς την οστική πυκνότητα των κολυμβητών σε σχέση με άλλες ομάδες αθλητών ή φυσικά δραστήριων ατόμων. Ο τύπος και η ένταση της άσκησης στο νερό έχουν ανεξάρτητες και αθροιστικές επιδράσεις στην οστική πυκνότητα, και μπορούν να συνεκτιμηθούν για τη διαμόρφωση αθλητικών προγραμμάτων και προπονητικών παρεμβάσεων που να μεγιστοποιούν τις ευνοϊκές επιδράσεις στη σκελετική υγεία των συμμετεχόντων. Η κολύμβηση μικρών αποστάσεων σε υψηλή ένταση αποτελεί, ίσως, το πιο ενδεδειγμένο πρόγραμμα για την αύξηση ή διατήρηση της οστικής πυκνότητας ατόμων με προβλήματα υγείας στις αρθρώσεις, τους μύες και σε άλλα φορτιζόμενα από τη βαρύτητα σημεία του σώματος, όπως τη σπονδυλική στήλη. Σημαντική παράμετρο όσον αφορά στη διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην κολύμβηση και την οστική πυκνότητα είναι η χρονική διάρκεια της προπονητικής παρέμβασης. Ο συνδυασμός της κολύμβησης με προγράμματα άσκησης εκτός νερού (προπόνηση με αντιστάσεις ή άλματα) θα μπορούσε να οδηγήσει τους ερευνητές σε νέες κατευθύνσεις και να αναδείξει ακόμη περισσότερο τα οφέλη της άσκησης σε συνθήκες μειωμένης βαρύτητας, όπως συμβαίνει στο νερό.