Η Επίδραση του Καθηγητή Φυσικής Αγωγής, της Μητέρας και του Καλύτερου Φίλου στη Διαμόρφωση των Στόχων Επίτευξης, της Ικανοποίησης στη Φυσική Αγωγή και της Συμμετοχής στην Άσκηση Μαθητών και Μαθητριών που δεν είναι Αθλητές

Περίληψη

Σκοπός της έρευνας ήταν η διερεύνηση της σχέσης της αντιλαμβανόμενης έμφασης της μητέρας, του καθηγητή Φυσικής Αγωγής (ΦΑ) και του καλύτερου φίλου σε στόχους επίτευξης στη ΦΑ και των στόχων επίτευξης των μαθητών με την ικανοποίηση στη ΦΑ και τη συμμετοχή στην άσκηση. Στην έρευνα συμμετείχαν 1358 μαθητές και μαθήτριες έκτης (ΣΤ΄) δημοτικού (Ν=493) και πρώτης (Α΄) λυκείου (Ν=865) οι οποίοι δεν ήσαν αθλητές και αθλήτριες. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω ερωτηματολογίων τα οποία μετρούσαν στόχους επίτευξης, αντιλαμβανόμενη έμφαση καθηγητή ΦΑ, μητέρας και καλύτερου φίλου σε στόχους, ικανοποίηση στη ΦΑ και συχνότητας άσκησης. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την καταλληλότητα των ερωτηματολογίων και υπογράμμισαν τη συνεισφορά όλων των παραπάνω κοινωνικών παραγόντων στη διαμόρφωση των στόχων επίτευξης. Ο προσανατολισμός στη μάθηση και η αντιλαμβανόμενη έμφαση του καθηγητή, της μητέρας και του φίλου στη μάθηση είχαν θετική συνεισφορά στην ερμηνεία της συμμετοχής στην άσκηση και της ικανοποίησης στο μάθημα της ΦΑ. Αντίθετα, αρνητική συνεισφορά είχαν ο στόχος αποφυγής επίδοσης και η αντιλαμβανόμενη έμφαση των τριών κοινωνικών παραγόντων σε στόχους αποφυγής επίδοσης. Συμπερασματικά, στην οικογένεια, στο σχολείο και στην παρέα, θα πρέπει να ενθαρρύνεται ο προσανατολισμός στη μάθηση καθώς όλοι οι παραπάνω κοινωνικοί παράγοντες φαίνεται να συμβάλλουν σημαντικά στη διαμόρφωση των στόχων επίτευξης, των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς των μαθητών.