Προπόνηση Δύναμης στους Δρόμους Ημιαντοχής και Αντοχής
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2009.1326Λέξεις-κλειδιά:
Δρομική οικονομία, μέγιστη δύναμη, ταχυδύναμη, αντοχή στη δύναμη, αντοχή στην ταχυδύναμηΠερίληψη
Η δύναμη στους δρόμους ημιαντοχής-αντοχής φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των επιδόσεων. Η πιο πάνω ικανότητα αποκτά μεγαλύτερη αξία όσο αυξάνεται η ταχύτητα διάνυσης της αγωνιστικής απόστασης στους δρόμους αυτούς. Έτσι, όσο μεγαλύτερη είναι η αγωνιστική ταχύτητα ενός δρομέα, τόσο μεγαλύτερο και πιο αποφασιστικό ρόλο διαδραματίζει η δύναμη ως έμμεσος παράγοντας απόδοσης (συμμετοχή στη βελτίωση της τεχνικής του δρόμου και της δρομικής οικονομίας). Οι μορφές δύναμης, οι οποίες διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της τελικής επίδοσης στους δρόμους ημιαντοχής-αντοχής είναι η μέγιστη δύναμη, η αντοχή στην ταχυδύναμη, καθώς και η αντοχή στη δύναμη. Σε ότι αφορά στη μέγιστη δύναμη, η βελτίωσή της επικεντρώνεται στη βελτίωση της σχετικής μυϊκής υπερτροφίας και αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της ειδικής - αγωνιστικής δύναμης. Η ειδική δύναμη στους δρόμους αυτούς αναπτύσσεται κυρίως μέσω της αντοχής στην ταχυδύναμη με βάση τις μεταβολικές απαιτήσεις του κάθε αγωνίσματος. Τα στοιχεία επιβάρυνσης τα οποία επιλέγονται γίνονται με βάση το ποσοστό (%)
της VO2max (ένταση), τον αριθμό των επαναλήψεων (ποσότητα), τη χρονική διάρκεια της κάθε άσκησης, το χρόνο των διαλειμμάτων μεταξύ των σετ, ο οποίος είναι ανάλογος με την ένταση και τη διάρκεια της κάθε άσκησης. Η αντοχή στη δύναμη φαίνεται να αποτελεί τον πιο σημαντικό προπονητικό στόχο σε ότι αφορά στη δύναμη τόσο στους δρόμους ημιαντοχής (λιγότερο), όσο και στους δρόμους αντοχής (περισσότερο). Για την ανάπτυξη της αντοχής στη δύναμη οι μέθοδοι που επιλέγονται είναι της διάρκειας και η μέτρια διαλειμματική. Η ανάπτυξη της αντοχής στη δύναμη γίνεται με βάση την ενεργειακή ζώνη η οποία επιλέγεται κατά περίπτωση και σχετίζεται:, είτε με την αερόβια αντοχή στη δύναμη για επιβαρύνσεις που συμβαίνουν από το αερόβιο μέχρι το αναερόβιο κατώφλι (μαραθώνιος), είτε με τη μικτή αντοχή στη δύναμη, για εντάσεις που γίνονται από το αναερόβιο κατώφλι μέχρι τη VO2max (10000m, 5000m), είτε με την αναερόβια γαλακτική αντοχή στη δύναμη (800m, 1500m) για εντάσεις που εκτελούνται πάνω από τη VO2max.