H Επίδραση της Αερόβιας Ικανότητας στην Αρτηριακή Πίεση σε Μαθητές Ηλικίας 12-16 Ετών

Περίληψη

Ο σκοπός της παρούσας µελέτης ήταν να εξετασθεί εάν οι ατοµικές διαφορές στην αερόβια ικανότητα σχετίζονται µε την αρτηριακή πίεση (συστολική και διαστολική) και την καρδιακή συχνότητα. Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας από τους κύριους παράγοντες για την εµφάνιση καρδιοαγγειακών ασθενειών και θεωρείται ότι είναι η συνέπεια µιας διαδικασίας, που ξεκινάει από την παιδική ηλικία. Το δείγµα της έρευνας αποτελούσαν 111 µαθητές ηλικίας 12 έως 16 ετών. Χρησιµοποιήθηκε η εξίσωση πρόβλεψης της VO2max από τα αποτελέσµατα του τεστ τρεξίµατος-βαδίσµατος 1 µιλίου της δέσµης ελέγχου της φυσικής κατάστασης Fitnessgram (CIAR, 1997). Τα άτοµα ανάλογα µε την VO2max κατηγοριοποιήθηκαν σε τρεις ζώνες, την άριστη, τη ζώνη υγείας και την κατώτερη, ανά ηλικία και φύλο, σύµφωνα µε τις νόρµες της δέσµης Fitnessgram. Τα αποτελέσµατα έδειξαν ότι τα αγόρια είχαν σηµαντικά υψηλότερη συστολική και διαστολική πίεση από τα κορίτσια (p<.05), αλλά δεν διέφεραν στην καρδιακή συχνότητα. Τα άτοµα της άριστης ζώνης και της ζώνης υγείας είχαν σηµαντικά µικρότερη συστολική και διαστολική πίεση, σε σχέση µε τα άτοµα της κατώτερης ζώνης (p<.001). Συµπερασµατικά τα νεαρά άτοµα που έχουν καλύτερη αερόβια ικανότητα, έχουν µειωµένη αρτηριακή συστολική και διαστολική πίεση, αλλά όχι και καρδιακή συχνότητα. Αυτές οι παρατηρήσεις πρέπει να έχουν εφαρµογή στην ανάπτυξη παρεµβάσεων στα σχολεία, µε στόχο την αρχική πρόληψη της υπέρτασης, κύριου παράγοντα κινδύνου ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων, µέσω της βελτίωσης της αερόβιας ικανότητας.