Σχέση µεταξύ της Μεθόδου των ∆ερµατοπτυχών και της Βιοηλεκτρικής Αντίστασης στον Υπολογισµό του Ποσοστού Σωµατικού Λίπους
Λέξεις-κλειδιά:
άλιπη σωµατική µάζα, άσκηση, καλαθοσφαίριση, κολύµβησηΠερίληψη
Ο σκοπός της συγκεκριµένης εργασίας ήταν να µελετήσει τη συσχέτιση µεταξύ της µεθόδου των δερµατοπτυχών και δύο διαφορετικών µεθόδων βιοηλεκτρικής αντίστασης (ΒΙΑ). Η µία µέθοδος ΒΙΑ στηρίχτηκε στην αρχή των δύο σηµείων επαφής (ΤΑΝΙΤΑ) και η δεύτερη στην αρχή των τεσσάρων διαφορετικών σηµείων επαφής (BODYSTAT). Το δείγµα της έρευνας αποτέλεσαν 90 άρρενες µάζας 78.2+13.6 χιλιογράµµων και ύψους 180.6+8.3 εκατοστών, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις οµάδες (30 φοιτητές, 30 καλαθοσφαιριστές και 30 κολυµβητές). Στο συνολικό δείγµα, οι τιµές του ποσοστού σωµατικού λίπους που προέκυψαν µε βάση τις µεθόδους των δερµατοπτυχών, ΤΑΝΙΤΑ και ΒΟDYSTAT ήταν 10.98 ± 4.87, 12.68 ± 5.74 και 15.34 ± 5.54, αντίστοιχα. Οι συντελεστές συσχέτισης των τιµών ΤΑΝΙΤΑ και BODYSTAT µε εκείνες των δερµατοπτυχών ήταν 0.63 και 0.64, αντίστοιχα. Ωστόσο, όταν η εξέταση έγινε στις επιµέρους οµάδες αθλητών, όπου και το δείγµα ήταν περισσότερο οµοιογενές, παρατηρήθηκαν διαφορετικές συσχετίσεις. Οι συντελεστές συσχέτισης στις επιµέρους κατηγορίες του δείγµατος ήταν 0.82 και 0.64 για τους φοιτητές, 0.81 και 0.72 για τους καλαθοσφαιριστές, και 0.85 και 0.53 για τους κολυµβητές. Με βάση τη διαφοροποίηση των συντελεστών συσχέτισης στις τρεις κατηγορίες δείγµατος, προκύπτει ότι από τις δύο ΒΙΑ µεθόδους εγκυρότερη είναι η ΤΑΝΙΤΑ, ενώ στην εφαρµογή τους για αξιολόγηση πληθυσµιακών οµάδων στο σύνολο τους πρέπει να εξετάζεται η οµοιογένεια του δείγµατος.