Στρατηγικές αντιµετώπισης αντίξοων καταστάσεων στην κολύµβηση: Έλεγχος και επιλογές στρατηγικών

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει στρατηγικές αντιµετώπισης που χρησιµοποιούν κολυµβητές όταν αντιµετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα και επίσης να διερευνήσει αν ο έλεγχος της κατάστασης σχετίζεται µε την επιλογή κατάλληλης στρατηγικής. Στην έρευνα συµµετείχαν 32 κολυµβητές και 34 κολυµβήτριες, από τους οποίους ζητήθηκε να υποδείξουν τις στρατηγικές τις οποίες θα υιοθετούσαν σε δύο υποθετικές καταστάσεις, µια περισσότερο ελεγχόµενη και µία λιγότερο ελεγχόµενη. Τέσσερις κατηγορίες στρατηγικών αντιµετώπισης αντίξοων καταστάσεων εξετάστηκαν, δύο που αφορούσαν αντιµετώπιση µε προσέγγιση της κατάστασης (‘αύξηση προσπάθειας’ και ‘σχεδιασµός’) και δύο που αφορούσαν αντιµετώπιση µε αποφυγή της κατάστασης (‘γνωστική εγκατάλειψη’ και ‘συµπεριφορική εγκατάλειψη’). Τα αποτελέσµατα έδειξαν ότι οι κολυµβητές κατά τη διάρκεια του αγώνα χρησιµοποιούν σε µεγαλύτερο βαθµό στρατηγικές προσέγγισης και λιγότερο στρατηγικές εγκατάλειψης. Ωστόσο, βρέθηκε ότι οι στρατηγικές αντιµετώπισης προσέγγισης υιοθετούνται περισσότερο σε ελεγχόµενες καταστάσεις από ότι σε µη ελεγχόµενες καταστάσεις, ενώ οι στρατηγικές αντιµετώπισης εγκατάλειψης υιοθετούνται περισσότερο σε µη ελεγχόµενες καταστάσεις από ότι σε ελεγχόµενες καταστάσεις. Τα αποτελέσµατα υπογραµµίζουν το ρόλο του ελέγχου της κατάστασης στην επιλογή στρατηγικών αντιµετώπισης, υποδεικνύοντας ότι για την αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών που µπορεί να προκαλέσει η συνεχής χρήση στρατηγικών αντιµετώπισης αποφυγής, θα
πρέπει οι κολυµβητές να µην εκτίθενται σε επιδίωξη στόχων οι οποίοι δεν ελέγχονται.