Αποτελεσματικότητα Μεθόδων Αποκατάστασης της Διαλείπουσας Χωλότητας σε Ασθενείς με Περιφερική Αρτηριακή Νόσο

Περίληψη

Σκοπός της ανασκόπησης είναι η διερεύνηση των νεότερων δεδομένων στην αποτελεσματικότητα της επιβλεπόμενης άσκησης (ΕΑ) στην ικανότητα βάδισης σε ασθενείς με διαλείπουσα χωλότητα (ΔΧ), στην επίδρασή της στην ποιότητα ζωής, στο Σφυροβραχιόνιο Δείκτη (ΣΒΔ) και στην εξέλιξη της νόσου, σε σύγκριση με άλλες μεθόδους αποκατάστασης όπως η χορήγηση φαρμάκων, οι χειρουργικές επεμβάσεις, η φυσικοθεραπευτική αγωγή και η μη επιβλεπόμενη άσκηση. Διενεργήθηκε συστηματική αναζήτηση των σχετικών τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών στις βάσεις δεδομένων Ovid MEDLINE(R), Cochrane CENTRAL, Pubmed και Scopus, από τον Ιανουάριο του 2016 έως το Μάρτιο του 2023. Η αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας των μελετών έγινε με την κλίμακα PEDro. Κύριες μετρήσεις έκβασης ήταν η μέγιστη απόσταση/χρόνος βάδισης και η απόσταση/χρόνος ανώδυνης βάδισης. Αναγνωρίστηκαν 1396 άρθρα. Οκτώ μελέτες, εκ των οποίων πέντε με καλή και τρεις με μέτρια μεθοδολογική ποιότητα, πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα η ΕΑ βελτίωσε τη μέγιστη απόσταση βάδισης έως 200%, την ανώδυνη απόσταση βάδισης έως 343,37%, το μέγιστο χρόνο βάδισης έως 99,03% και το χρόνο ανώδυνης βάδισης έως 102,18%, συνέβαλε σε μη στατιστικά σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής ενώ δεν επηρέασε τον ΣΒΔ. Οι μέθοδοι ενδοαγγειακής επαναγγείωσης (ΕΕ) φαίνεται να έχουν καλύτερα πρώιμα αποτελέσματα στη μέγιστη απόσταση βάδισης σε σύγκριση με την ΕΑ, ωστόσο μετά από έξι μήνες παρέμβασης οι διαφορές αυτές δεν υφίστανται. Δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ ΕΑ και ΕΕ στη θνησιμότητα, στα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα και στις πρόσθετες επεμβάσεις. Συμπερασματικά, η ΕΑ παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα στη βελτίωση της ικανότητας βάδισης σε σύγκριση με την απουσία παρέμβασης, με τη συνήθη φροντίδα και με την απλή συμβουλή για βάδιση. Οι επεμβάσεις επαναγγείωσης δεν προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα στην ικανότητα βάδισης και στην ποιότητα ζωής σε σύγκριση με την ΕΑ. Συνεπώς, κρίνεται λογικό η ΕΑ να προηγείται ως παρέμβαση και εφόσον δεν είναι επαρκής να ακολουθούν οι επεμβάσεις ΕΕ σε συνδυασμό με προγράμματα ΕΑ.