Προσωπική και Κοινωνική Υπευθυνότητα, Στόχοι Επίτευξης και Κλίμα Παρακίνησης στη Φυσική Αγωγή

Περίληψη

Σκοπός της έρευνας ήταν η προσαρμογή και η στάθμιση σε ελληνικό μαθητικό πληθυσμό της κλίμακας Αξιολόγησης της Προσωπικής και Κοινωνικής Υπευθυνότητας (Personal and Social Responsibility Questionnaire - PSRQ) των Li, Wright, Rukavina και Pickering (2008). Επιπρόσθετα, η εξέταση των σχέσεων μεταξύ προσωπικής και κοινωνικής υπευθυνότητας, στόχων επίτευξης και κλίματος παρακίνησης. Στην έρευνα συμμετείχαν 372 μαθητές/τριες Ε΄- Στ΄ Δημοτικού και Α΄ - Β΄ Γυμνασίου. Αρχικά το ερωτηματολόγιο μεταφράστηκε από τα αγγλικά στα ελληνικά, στη συνέχεια ένας δεύτερος ειδικός μετέφρασε το ερωτηματολόγιο από τα ελληνικά στα αγγλικά και ακολούθησε σύγκριση των μεταφράσεων των ερωτήσεων. Από την Διερευνητική Παραγοντική Ανάλυση πρόκυψε η ίδια δομή με την θεωρητική παραγοντική δομή του Li και των συνεργατών του (2008), ήτοι 2 παράγοντες που εξηγούσαν το 49.53% στατιστικής διακύμανσης (ιδιοτιμές: 5.44 & 1.49 αντίστοιχα για τον πρώτο και δεύτερο παράγοντα). Οι δείκτες καλής προσαρμογής από την Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση δηλώνουν καλή αποδοχή του μοντέλου (CFI = .952, RMSEA = .057). Η αξιοπιστία ελέγχθηκε με τον δείκτη α Cronbach και ήταν αποδεκτά επίπεδα τόσο για την «κοινωνική υπευθυνότητα» (α = .82) όσο και για την «προσωπική υπευθυνότητα» (α = .76). Τα δεδομένα της έρευνας δείχνουν ότι τα ψυχομετρικά στοιχεία για το εργαλείο μέτρησης της κοινωνικής και προσωπικής υπευθυνότητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον ελληνικό πληθυσμό και επιτρέπουν την περαιτέρω χρήση του με εμπιστοσύνη. Τέλος, από τις ιεραρχικές αναλύσεις παλινδρόμησης προέκυψε ότι η ικανοποίηση από το μάθημα και ο προσανατολισμός στο έργο συνεισφέρουν θετικά στην πρόβλεψη της προσωπικής και κοινωνικής υπευθυνότητας.