Η Στάση των Μαθητών του Δημοτικού Σχολείου προς τη Φυσική Αγωγή και οι Διαφορές της Στάσης Αυτής ανάλογα με το Φύλο και την Τάξη

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη της στάσης των μαθητών του δημοτικού σχολείου προς τη φυσική αγωγή και οι διαφορές στη στάση αυτή ανάλογα με το φύλο και την τάξη. Το όργανο μέτρησης το οποίο χρησιμοποιήθηκε σχεδιάστηκε από τους Subramaniam και Silverman (2000). Tο ερωτηματολόγιο το οποίο εξετάζει την «απόλαυση» (κοινωνικός παράγοντας) και τη «χρησιμότητα» (γνωστικός παράγοντας) του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, τόσο στους «δασκάλους» όσο και στο «αναλυτικό πρόγραμμα», εξετάστηκε για την εγκυρότητα και την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων του, με πιλοτική έρευνα, πριν από τη διεξαγωγή της έρευνας αυτής. Με βάση τα δεδομένα, υπολογίσθηκαν οι μέσοι όροι και οι τυπικές αποκλίσεις, ενώ στη συνέχεια
έγινε πολυμεταβλητή ανάλυση διακύμανσης (MANOVA) για να διαπιστωθεί αν υπήρχαν σημαντικές διαφορές ανάλογα με το φύλο και την τάξη. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 3140 μαθητές της 4ης, 5ης και 6ης τάξης από 43 δημοτικά σχολεία αστικών περιοχών της Κύπρου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, όσο οι μαθητές ανέβαιναν τάξη, τόσο μειωνόταν ο γνωστικός παράγοντας της στάσης (χρησιμότητα) και οι δύο υπο-παράγοντες της (χρησιμότητα-δάσκαλος και χρησιμότητα-αναλυτικό πρόγραμμα). Τα αποτελέσματα για τα αγόρια και τα κορίτσια δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές. Τα αποτελέσματα τη στάσης κυμάνθηκαν σε μέτρια επίπεδα (Μ = 80.48/100) καταδεικνύοντας ότι αυτοί οι μαθητές πιθανό να μην έχουν θετικές στάσεις προς τη φυσική αγωγή.