Διαφοροποίηση του Συγχρονισμού των Χεριών κατά την Ελεύθερη Κολύμβηση με Έλξη Αντίστασης

Περίληψη

Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθούν τυχόν μεταβολές στο πρότυπο συγχρονισμού των χεριών στο ελεύθερο στυλ κατά την κολύμβηση με έλξη αντίστασης σε γυναίκες κολυμβήτριες. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 10 κολυμβήτριες που εκτέλεσαν με τυχαία σειρά από μία προσπάθεια (25m) με μέγιστη ένταση (100%), χωρίς αντίσταση και με έλξη αντίστασης, που προερχόταν από μία λεκάνη διαμέτρου 35 cm και χωρητικότητας 6.5 lt. Για την καταγραφή της κίνησης χρησιμοποιήθηκαν 4 αναλογικές κάμερες S-VHS και η ψηφιοποίηση επιλεγμένων σημείων πάνω στο σώμα έγινε μέσω του συστήματος Ariel Performance Analysis System.
Υπολογίστηκαν η μέση κολυμβητική ταχύτητα, το μήκος χεριάς, η συχνότητα χεριάς, ο δείκτης συγχρονισμού (IdC), καθώς και η απόλυτη και σχετική διάρκεια των επιμέρους φάσεων της χεριάς. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων εφαρμόστηκε t-test για εξαρτημένα δείγματα. Κατά την κολύμβηση με έλξη αντίστασης διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική μείωση της μέσης κολυμβητικής ταχύτητας (t9= 34.85, p< .05), του μήκους χεριάς (t9= 14.92, p< .05) και της συχνότητας χεριάς (t9= 7.94, p< .05), ενώ ο δείκτης συγχρονισμού παρουσίασε στατιστικά σημαντική αύξηση (t9 = 8.04, p< .05), που αποδίδεται στην αύξηση της σχετικής διάρκειας της συνολικής προωθητικής φάσης (t9= 13.20, p< .05) και τη μείωση της σχετικής διάρκειας της μη προωθητικής φάσης (t9= 13.20, p< .05). Κατά συνέπεια, κατά την κολύμβηση με έλξη αντίστασης διαφοροποιείται ο τρόπος συγχρονισμού μεταξύ των δύο χεριών, καθώς μειώνεται το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ των προωθητικών φάσεων των δύο χεριών και αυξάνεται ο χρόνος εφαρμογής των προωθητικών δυνάμεων.