Σχέση Εδαφικών ∆υνάµεων Αντίδρασης και Ριπτικής Απόδοσης σε Γνωστό και Άγνωστο Στόχο στη Χειροσφαίριση

Περίληψη

Σκοπός της µελέτης ήταν να διερευνηθεί η σχέση των εδαφικών δυνάµεων αντίδρασης στην απόδοση της ρίψης πάνω από τον ώµο, σε γνωστό και άγνωστο στόχο. Το δείγµα αποτελούσαν 15 επίλεκτοι αθλητές της χειροσφαίρισης της Α1 εθνικής κατηγορίας και 15 φοιτητές Φ.Α οι οποίοι εκτέλεσαν συνολικά 10 ρίψεις, µε φόρα 3 βήµατα, σε συνθήκες γνωστού και άγνωστου στόχου. Η στήριξη του ποδιού πριν τη ρίψη γινόταν πάνω σε ηλεκτρονικό δυναµοδάπεδο (Kistler, 9281, δειγµατοληψία 500 Hz), ενώ µετρήθηκε άµεσα η ταχύτητα της µπάλας και η ευστοχία της ρίψης µε ξεχωριστές ειδικές συσκευές. Τα συγκριτικά αποτελέσµατα µεταξύ των δύο συνθηκών δεν έδειξαν σηµαντικές διαφορές στις παραµέτρους της ριπτικής απόδοσης µεταξύ γνωστού και άγνωστου στόχου, παρά µόνο στο χρόνο στήριξης - ώθησης (p<.01). Οι σηµαντικές σχέσεις µεταξύ των Εδαφικών ∆υνάµεων Αντίδρασης και Ριπτικής Απόδοσης παρατηρούνται κυρίως ως προς τη πλάγια συνιστώσα (κυµαίνονται από 23.0 έως 26.7% για τη συνθήκη του γνωστού στόχου και 27.5 έως 33.5% για την αντίστοιχη συνθήκη του άγνωστου στόχου), σε αντίθεση µε την προσθοπίσθια (Υ) και την κατακόρυφη (Ζ), γεγονός που επιβεβαιώνει τη θεωρία µεταφοράς της ενέργειας από το πόδι στήριξης – αναχαίτισης - ώθησης προς το αντίθετο χέρι ρίψης, µε σκοπό να επιτευχθεί η µέγιστη ταχύτητα και η ιδανική στόχευση.